Jacques Herzog: berrikuspenen arteko aldeak

Suitzar arkitektoa (Basilea, 1950). Zurichen egin zituen ikasketak. Aldo Rossiren eta Dolf Schnebliren ikasle izan zen, eta, ikasketak amaituta, bigarrenaren estudioan lan egiten hasi zen, laguntzaile gisa. Hurrengo urtean, bere estudioa sortu zuen, Pierre de Meuronekin: Herzog & de Meuron Architecture Studio. Urte horretan bertan, Joseph Beuys ezagutu zuen, handik aurrerako bere lanetan izugarrizko eragina izango zuen artista. Irakasle gonbidatu eta hizlari gisa lan egin zuen Harvardeko Unibertsitatean, Pierre de Meuronekin (1989an), eta Tulane Unibersityn, Nueva Orleansen (1991n). 1987an, Berlingo Akademie der Kunste akademiaren saria irabazi zuen, arkitektura-lan oparoarengatik. Herzog & de Meuron ospe handiko enpresa bihurtu zen 1995ean, LondreskoLondreseko Banskide Power Station indar-etxea erakustoki bihurtzeko Tate Galleryk antolatu zuen lehiaketa irabazi ondoren. Lan nagusiak hauek ditu: harrizko etxea Tavolen, Italian (1982-1988); etxe bat harresi batean Hebeltrasseko patioan, Basilean (1984-1988); Antipodes I ikasleen egoitza Borgoinako Unibertsitatean, Dijonen (1991-1992); arte-bilduma pribatu baterako galeria, Munichen (1991-1992); seinaleen dorrea, Basilean (1992-1995) eta Tate Modern Museoaren birmoldatzea, Londresen (1981). Bartzelonako Fòrum eraikina ere Herzogek eta Meuronek diseinatu zuten.