Gerra Soziala: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
t Robota: Testu aldaketa automatikoa (-batetan +batean)
5. lerroa:
[[K. a. 92]]an [[Marko Livio Druso]] [[tribuno]] bezala aukeratua da, liskarrera daramaten neurri demagogiko batzuk prestatzen dituena, [[lege frumentario]] berri bat eta zilarrezko [[sestertzio]]aren debaluzioa. Aliatuekin ezkutuko adostasun bat ere aurkezten du, hiritartasun eskubidea aginduz, lurren banaketa berri baten gastuen ardura hartzearen truke. Ofizialki senatuak gaitzetsia, bere etxean hiltzen dute, gerra pizten duena.
 
Pizenarrek, lukaniarrek, marsiarrek, samnitarrek eta apuliarrek parte hartzen dute, hauei, etruriar eta umbriarrak batzen direlarik, ''Italia'' izeneko errepublika batetanbatean independente bezala aldarrikatuz, [[Korfinium]] hiriburu bezala zutela, [[Erroma]]tik ekialdera, senatu batekin eta txanpon propioa egiteko eskumenarekin. Hasieran, erromatarren porrotak bata bestearen atzean datoz, [[K. a. 90]]ean, senatuak, armadaren agintea [[Sila]]ri ematen dion arte, baina Mario politikara itzultzen da eta agintea berreskuratzen du.
 
Azkenik, gerra, Silak Aeserniako banda samnitarrak suntsitzen dituenean amaitzen da. Aliatuek, garaituak izan arren, euren xedea lortzen dute, urte horien igaroan, italikoei erromatar hiritartasuna emango zieten hiru lege onartu baitziren.