Eudon Handia: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
t r2.7.1) (robota Erantsia: sh:Odo Veliki |
Esaldiak gehitu |
||
1. lerroa:
'''Oto I.a "Handia"'''<ref>[http://www.euskaltzaindia.net/dok/arauak/Araua_0066.pdf Euskaltzaindiaren 66. araua: Santutegiko izen ohikoenak]</ref> ('''Eudon''', '''Eudo''', '''Eudes''' edo '''Odo'''
716 urte aldera, armada musulmana Baskoniara heldu zen (Iruñera) eta 719an, berriz, Narbonara. Gero, Tolosa atzeman nahi izan zuten, baina 722an Otok armada hori birrindu zuen, eta musulmanen hedakuntza iparraldera behin-behineko geldiarazi. Ondorioz, Otok aita santuaren faborea irabazi zuen, baita haren opariak jaso ere. Harrezkero, ordea, Septimania eta Cerdanyako jaun Uthman ibn Naissarekin bat egin zuen, Pirinio ekialdeko eskualde hori segurtatzearren. Aldiz, Kordobaren ordezkari militar Abdul Rahman Al Ghafiqik Uthman ibn Naissa hil egin zuen 731 urtean.
Bitartean, Charlesek Otorekin zuen ituna hautsi eta Loira ibaia zeharkatu zuen akitaniarrak erasotzeko. Otok aurre egin zion, baina galdu egin zuen gudua. Hegoaldera alde egin zuen, bere tropekin. Tropa horiek segur aski [[baskoi]]ak izango ziren eta, Charlesekin izandako porrotaren ondoren ahulduta, Abdul Rahman Al Ghafiqiren armadari aurre egin behar izan zioten Bordele ondoan (732). Oraingoan, ordea, Otoren armada galtzaile atera zen; orduko kronika frankoek diotenez, "Jaunak bakarrik daki zenbat kristau sarraskitu zituzten han". Otok eta salbu ateratako tropek, orduan, haien etsai Charlesi laguntza eskatu behar izan zioten Oto Charlesen mendeko bihurtzearen truke. Charlesek onartu zuen eta akitaniarrek, [[Frankoak|frankoekin]] batera, [[Poitierseko bataila]]n parte hartu zuten. Irabazi egin zuten eta horrek [[musulman]]en [[iparralde]]rako zabalkuntza galarazi zuen.
Horren ondoren, Oto eta bere agindupeko Akitania Charlesen mendeko egin ziren izenez, baina funtsean Otok jaun eta jabe jarraitu zuen hil arte (735).
[[732]]
== Erreferentziak ==
{{erreferentzia zerrenda}}
| |||