Alexandro VII.a: berrikuspenen arteko aldeak

'''Alexandro VII.a'''<ref>{{Erreferentzia|url=http://www.euskaltzaindia.net/dok/arauak/Araua_0129.pdf |izenburua= 129. araua: Aita santuen izenak|egilea=[[Euskaltzaindia]]}}</ref> ([[Siena]], [[1599]]ko [[otsailak 13]]-[[Erroma]], [[1667]]ko [[maiatzak 22]]) [[Eliza Katolikoa|Eliza Katolikoko]] 237. [[aita santu]]a izan zen [[1655]] eta [[1667]] bitartean.

Hasiera batean [[nepotismo]]aren aurkakoa, bere agintaldiaren lehen urtean, bere senideei Erroma bisitatzea ere debekatu zien. Alabaina, [[1656]]ko [[apirilak 2]]ko konsistorioankontsistorioan, bere anaia eta ilobak berari laguntzera joango zirela adierazi zuen, ordutik aurrera, elizaren administrazioa bere senideen esku geratuz. Neurri hau nepotismoaren loratze berri bat suposatu zuena bere jaioterrian bizi ziren bere senideei hoberen ordaindutako postu zibil eta eklesiastikoak eta jauregi eta etxalde bikainak eskainiz osatu zuen.