Kretazeoa: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
t Robota: Testu aldaketa automatikoa (-Bizkaiako +Bizkaiko)
71. lerroa:
Goi Kretazeoan batez ere [[tupa]]k eta buztinak metatu ziren Euskal Herrian. Materia organiko ugariko itsasoak ziren, sakonera eskasekoak eta klima epelekoak. Horregatik bertan [[belaki]]ak, [[ammonite]]ak, [[molusku]]ak eta [[itsas triku]] ugari zeuden (ugarienak [[Micraster]] eta [[Echinocorys]] motakoak)<ref name=EH-Eusk />. Fosil hauek erruz agertzen dira [[Amezkoak|Ameskoetako]] San Martin herrian eta bertan ''galbarro'' hitza ematen zaio. [[Sakana]]n eta [[Araba]]ko [[Arabako lautada|Lautadan]] ere agertzen dira. Kostako labarretan, [[Deba]]tik [[Zumaia]]ra doazenetan, adibidez, fosil ugari aurki daitezke garai honetatik.
 
Kretazeoaren amaieran itsas-mailaren igoera bat eman zen eta [[tupa]] zein [[hareharri]] [[turbidita|turbiditikoaren]] txandakapenak eman ziren. Honi [[flysch]] izena ematen zaio eta [[Gipuzkoa]] eta [[Bizkaia|Bizkaiko]]ko kostaldetan oso ugariak dira. Flysch hauetan [[ammonite]], [[belemnite]] eta [[inozeramide]]ak daude.
 
== Paleoklimatologia ==