San Joan Laterangoaren basilika: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
t Robota: Testu aldaketa automatikoa (-X. mendea +X. mendea)
t Robota: Testu aldaketa automatikoa (-XII. mendea +XII. mendea)
33. lerroa:
[[Fitxategi:Roma-san giovanni interno01.jpg|thumb|right|200px|[[Abside]]a]]
 
Historiako harat-honat hauetan zehar, basilikak antzinako itxura izaten jarraitu zuen, [[koloma|kolomek]] banatutako [[nabe]]z osatua, aurrealdean [[peristilo]] iturridun batekin. Eredu hau ohikoa zen Berant Antzinatean, baita San Petri Vatikanokoa zaharrean ere erabilia. Fatxadak hiru lehio zituen, eta edertzen [[mosaiko]] bat zuen, Kristo, munduko Salbatzailea, irudikatuz. Portikoak [[fresko]]z apainduak zeuden, [[XII. mendemendea]]a baino geroagoakoak segur aski. Basilikaren barnean, kolomak errenkadak mutur batetik bestera luzatzen ziren, baina berrereikuntza batean, [[Klemente V.a]]renean segur aski, [[transeptu]]a eraiki zen eta jarraitasuna hautsi. Garai honetan elizaren zabalera handitu zen. Egun nabea 130 metro luze da.
 
Eraikin zaharraren zati batzuk oraindik bertan diraute. Horien artea daude Erdi Aroko ''[[comatesco]]'' zoladura eta [[San Petri]] eta [[San Paulo]]ren estatuak, egun [[kalostra]]n kokatuak. Andare nagusiaren gaineko [[baldakin]] lerdena, orain hain lekuz kanpo dirudiena, [[1369]]koa da. Azpian Aita Santuak baino ezin du [[eukaristia]] ospatu. ''Stercoraria'', Aita Santua esertzen den [[haitzurdin]] gorrizko tronua, [[Vatikanoko museoak|Vatikanoko museoetan]] dago gaur egun. Izen "usaintsua" Aita Santuak koroatzean kantatzen den [[salmo]]tik datorkio: "De ''stercore'' erigens pauperem" ("behartsua ''ximaurretik'' ateratzen"<ref>''behartsua '''zaborretatik''' ateratzen'' [http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=Sal+113&id34=1&pos=0&set=21&l=eu Biblija webgunean]</ref>, 113 (112) salmoa).