Willebrord Snel van Royen: berrikuspenen arteko aldeak

Leideneko unibertsitatean Zuzenbide ikasketak hasi arren, matematikengatik interes handia agertu zuen, bere ikasketetan ari zenean ere erakusten zuen diziplina. [[1613]]an, bere aita [[Rudolph Snel]] ([[1546]]-[[1613]] ordeztu zuen Leideneko unibertsitateko matematika irakasle bezala. [[1615]]ean, [[triangelaketa]] bidez kalkulaturiko meridiano arku baten luzeraren adierazpenaren bidez Lurraren erradioa neurtzeko metodo berri bat ideiatu eta aurrera eraman zuen, [[geodesia]]ren sorreratzat hartzen den lana, bere idazlan ''Eratosthenes Batavus, sive de terræ ambitus vera quantitae''an, [[1617]]an argitaratua, erabilitako metodoa eta lortutako emaitza deskribatzen ditu (107,395 km gaur egungo 111ren aurrean). Gainera, Snel, matematikari bezala nabarmendu zen, antzinako jakitun greziarrek [[π]]ren kalkulurako erabilitako metodoa hobetuz; 96 aldeko poligono batekin 7 emaitza zuzen lortu zituen, metodo klasikoekin, 2 baino lortu ez ziren bitartean. [[1621]]ean, argiaren errefrakzioaren legea adierazi zuen, [[Christiaan Huygens]]en arabera, (''Dioptrika'' [[1703]]) [[Rene Descartes]]i aurreratuz, hasieran, aurkikuntza, azken honi eman zitzaiolarik [[1637]]an argitaratuz.

 

 

Bere omenez, [[Ilargi]]ko krater batek ''Snellius'' izena darama.

 

[[Kategoria:Herbehereetako astronomoak]]

[[Kategoria:Herbehereetako matematikariak]]

 

[[ar:ويلبرورد سنيليوس]]