Euskara: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
148. lerroa:
Antzinako [[euskara]]ren mugak zehaztea ez da gauza erreza. Esku artean ditugun zuzeneko testigantzek ([[Akitani]]a eta [[Euskal Herria|Euskal Herriko]] hilarrietako hitzek) geografo klasikoek idatzitakoek eta toponimiak gorde dituen izenek erakusten digute euskaraz mintzo zela [[Garona]] eta [[Ebro]] artean, eta [[Bizkai]]tik Erdialdeko [[Pirinioak|Pirinioetaraino]].
''KATALUNIA'': [[Katalunia]]ko mendebaldeko toponimiak erakusten du han behiala
''ARAGOI'': Gaurko [[Huesca]]ko probintzia eta [[Zaragoza]]ko iparraldea ere [[euskara]]z mintzo ziren. [[Latina]]k berak itzali zituen hemengo euskal hizkerak, baina leku batzuetan [[euskara]]k berandu arte iraun zuen, [[Anso
''ERRIOXA'': [[Errioxa]] eta [[Soria]]ko [[erroma]]tarren garaiko hilarri batzuetan euskal izenak agertu omen dira. [[Errioxa]]n, batez ere, eta neurri apalagoan [[Burgos]]en herri izen askok ere euskal jatorria dute. Gainera, [[Errioxa]] eta [[Burgos]]eko hainbat ibarretan [[Erdi Aroa]] arte
''AKITANIA'': [[Akitania]]n aurkitutako hilarriak funtsezkoak izan dira [[euskara]]ren historia ezagutzeko. Bertan agertu diren hitzek [[euskara]]ren hedadura zehazteko balio izan dute batetik eta bestetik garai hartako [[euskara]] nolakoa zen jakiteko ere. Hona hemen horietako izen eta hitz batzuk: Bihosc (bihotz), Belex (beltz), lison (gizon), ilun (ilun), losa (lotsa), nescato (neskato), sembe (seme), andere (andre), corri (gorri).
''EUSKAL HERRIA'': Nabarmena denez [[Euskal Herri]] osoa sortzen zen antzinako [[euskara]]ren mugen barrenean. Hala ere, badirudi [[Nerbio]]tik haratago eta [[Ebro]] ibarrean euskarak oso goiz egin zuela atzera. Hizkuntza [[zeltiko]]en aurrean hasieran eta [[latina]]ren aurrean geroago. Dena den garai hartako
===Euskararen hedadura azken mendeetan===
|