Jose Luis Lekuona Garaiar: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
t →Gaztaroa: erreferentzia zuzenketa |
|||
45. lerroa:
Ondoren, bertsoak saltzen hasi zen Lexoti, garaiko beste bertsolari batzuk egiten zuten bezala, Gipuzkoan eta Nafarroan gehienbat. Hasiera batean pezeta batean saltzen zuten bertsoa, baina denborarekin prezioa jasotzen joan ziren, batzuetan abestu ere egiten baitzuten saldu aurretik.
Pixkana izena egiten joan zen Lexoti bertsolarien artean. Hemen bere bertso bat:
<table, align="center" cellspacing="10"><tr><td valign=top>''Ni Oiartzun'en al di onetan<br />bizitzen bainaiz aldrebes,<br />nere pobreza argi ta garbi<br />kantatuko det txit errez;<br />au entzun eta jende guztia<br />kasik egon leike parrez,<br />ementxe nago erdi gaixorik<br />bizi ezin da il nai ez.''Lexoti Bertsolaria''. Auspoa Liburutegia 157. Tolosa. 1982. 79. orria</ref></td></tr></table>
Herriko emakumeei bota zien beste hau:
<table, align="center" cellspacing="10"><tr><td valign=top>''Orain, neskatxa maitagarriyak,<br />eiten zaituztet agurtu,<br />atzerritikan datozenakin<br />egin zaitezte bildurtu.<br />Senarretako, al baldin bada,<br />ez orrelakorik artu,<br />erriyan aski bagera eta<br />bertakuak aukeratu.''Lexoti Bertsolaria''. Auspoa Liburutegia 157. Tolosa. 1982. 94. orria</ref></td></tr></table>
== Erreferentziak ==
| |||