Delfosko orakulua: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
t Delfoseko orakulua izenburuaren ordez, Delfosko orakulua ezarri da
tNo edit summary
1. lerroa:
[[Fitxategi:Delphi location.svg|thumb|250px|DelfosenDelfos kokapenahiriaren kokalekua]]
[[Fitxategi:Sibyl stone in Delphi.jpg|thumb|right|250px|Sibilaren haitza.]]
'''DelfosekoDelfosko orakulua''' barruti sakratu handi bat izan zen, nagusiki [[Apolo]] jainkoari eskainia, erdian, bere tenplu handia zuena. Bertara joaten ziren greziarrak, jainkoei, aztoratzen zituzten gaiei buruzko galderak egitera. [[Grezia]]n kokatua, Delfos izena zuen antzinako hiriaren kokalekuan, orain existitzen ez dena, [[Parnaso]] mendiaren oinean, [[Fozida]]ko mendien erdian, itsasoaren mailatik 700 metroko garaierara eta [[Korinto]]ko golkotik 9,5 kilometroko distantziara.
 
Mendiko arroketatik, hainbat iturburu sortzen ziren, iturri ezberdinak eratzen zituztenak. Oso antzinatik ezaguna den iturrietako bat, [[Kastaliaren iturria]] da, erramu landarezko [[baso]]txo batetaz inguraturik, Apolori sagaratuak. Elezaharrak eta [[mitologia]]k diotenez, Parnaso mendian eta iturri honetatik gertu jainkosa batzuk biltzen ziren, kantua eta olerkiaren jainkosa txikiak, [[Musak]], iturrietako lamia ziren [[naiade]]ekin batera. Bilera hauetan, Apolok lira jotzen zuen eta gainontzeko jainkosek kantatu egiten zuten.
 
DelfosekoDelfosko orakuluak eragin handia izan zuen [[Italia]] hegoaldeko eta [[Sizilia]]ko kostaldeen kolonizazioan. Mundu helenikoaren gune erlijiosoa izatera heldu zen.
 
Fozida edo Fozia, [[Grezia]] erdialdeko antzinako eskualde bat da, Parnaso mendiaren mendiguneak zeharkatua. Grezia klasikoaren garaian, eskualde honen zati bat, aipaturiko mendiaren oinean dagoenak hain zuzen ere, Pyto edo Pito toponimoa zuen, [[greziera]]z Πυθω. Toki hau Delfos bezala ezagutzen dena da, hau da, Pyto eta Delfos sinonimoak dira.
13. lerroa:
== Izena ==
 
Pito izena, [[Piton (mitologia)|Piton]] sugearengandik (Πυθων) hartua izan zen, kobazulo batetan bizi zena, eta Apolok hil zuena bere jakinduria bereganatzeko, Apolo bera izateko orakuluaren arduraduna. Mitologiak dioenez, Apolok, sugea hil ondoren, honen [[errauts]]ak [[sarkofago]] batetan gorde zituen, eta honen omenez, [[Pitiar Jokoak]] izeneko hil joko batzuk sortu zituen. Beranduago, sarkofago hori ''onfalos''aren azpian, DelfosekoDelfosko Apoloren tenpluan lurperatua zegoenaren elezaharra bolo-bolo ibili zen. Onfalos hitzak "munduaren zilborra" esan nahi du. Izen honetatik eratorri zen ''Pitia'' edo ''Pitonisa'' (Πυθια), erantzunak interpretatzen zituzten emakumeei ematen joan zitzaien izena, hau da, orakulua. Apoloren tenpluari Pition (Πυθιον) ere deitzen zitzaion, eta, Apolo berari, Delfosen, Apolo Pitio deitu izan zitzaion.
 
Delfos toponimoa Delfinetik dator (Δελφινης), orakulua zaintzen zuen herensuge mitologikoaren izena zena, Apolo heldu aurretik. [[K. a. IV. mende]]tik aurrera, Piton deitzen hasi zitzaion Delfineren ordez, izatez, pertsonaia berbera zen arren. Elezaharraren jarraikako bi zati dira, Delfine toponimoa jarraituz, Apoloren tenpluari Delfinion (Δελφινιον) ere deitu izan zitzaion.
21. lerroa:
Jakina dena, pertsonaia honen aukeraketa, inongo klase ezberdintasunik gabe egiten zela da. Hautagaiari, bere bizitza eta ohiturak ezin hobeak edo akatsgabeak izatea baino ez zitzaion eskatzen. Izendapena, bizi osorakoa zen, eta betirako santutegian bizitzeko konpromisoa hartzen zuen. Orakuluaren garai oparoetako mendeetan, hiru pitonisa izendatu behar izan ziren garai horretan egiten ziren kontaezinezko kontsultak aise erantzuteko. Baina, gainbehera garaian, bakar bat baino ez zen egon, nahikoa, behar ziren orakulu urri eta tartekatuentzat.
 
[[Fitxategi:Shining Rocks at Delphi.jpg|thumb|right|250px|[[Fedriade]] mendiak, DelfosekoDelfosko "Distiratsuak".]]
Kontsulta egiten zutenek, berarekin izaten zuten elkarrizketa bat orakulua baino egun batzuk lehenago. Gertaera hau, ondo dokumentatua dago [[Antzinate]]ko egileek ematen dituzten berrietan. Orakulua hilean behin ospatzen zen, 7an, Apoloren jaiotza eguntzat hartzen zena. Kontsulta egiten zuten pertsonak mota guztietakoak ziren, errege handietatik, jende xume eta txiroa arte. Lehenik, sakrifizio bat eskaintzen zen tenpluaren aurrean zegoen [[aldare]]an. Jarraian, zegozkien tasak ordaintzen ziren, eta, azkenik, kontsulta egiten zuen pertsona Pitiaren aurrean aurkezten zen eta bere kontsulta hitz eginez egiten zuen, uste denez.
 
28. lerroa:
[[Dodonako orakulua]]n, kontsultak, berunezko xafletan grabatuak egiten ziren, indusketetan asko aurkitu izan direnak. Pitiak, apaiz batek batu eta hitz neurtuan idazten zituen erantzunak ematen zituen (benetako orakulua). Ondoren, kontsulta egiten zuen pertsonari ematen zitzaion. Lehen une batetan, pitonisaren erantzunak hitz neurtuan izaten ziren, baina, [[Apolo]] [[musika]]ren jainkoa izaki jende askori oso bitxia iruditzen zitzaion iragarpenek hain melodia eta erritmo kalitate kaxkarra izatea. Eta beraz, laster, pitonisa, bere iragarpenak hitz lauan egiten hasi zen.
 
Gaiaren adituek aurre egin behar dioten misterioetako bat, DelfosekoDelfosko orakuluak hainbeste aldiz asmatu izana da. Jendeak orakulu honengan zuen fedea erabatekoa zen, baita asmatzen ez bazuen ere, kasu horretan, hutsa, esandakoaren interpretazioa zela esaten baitzen, eta ez orakulua bera.
 
Mendeetan zehar, bolo-bolo ibili da egia historiko baten itxura duen elezahar bat, orakulua eta pitonisaren egoerari dagokiona. Aipaturiko elezahar hau, [[III. mende]] eta [[IV. mende]]ko egileetatik hasita hedatu zen, [[Origenes]] eta [[San Joan Krisostomo]] bezala. Grezia klasikoa, jentiltasun itxi bat bezala ikusten zen garaia zen, umildu egin behar zena. Modu honetan, idazleek, mendeetan zehar arrakasta handia izan zuen zerbait asmatu zuten. Honela deskribatzen zuten:
83. lerroa:
 
=== Onfalosa ===
[[Fitxategi:onfalosdelfoslou.jpg|150px|thumb|right|Museoan erakusten den DelfosekoDelfosko onfalosa]]
[[Onfalos]]a, munduaren [[zilbor]]ra da. Elezaharrak, [[Zeus]]ek, bi arranori, [[Unibertso]]ko aurkako bi tokitatik hegan egiteko agindu ziela dio. Arranoek, Delfosen elkar ikusi zuten, non, kono formako harri batek tokia adierazten duen. Harria, arrautza erdi forman, Apoloren tenplutik gertu egiten ari ziren indusketetan aurkitua izan zen. Munduaren zilborra irudikatzen zuten harri hauek, erdigunearen ikur ziren, munduaren sorrera hasiko zen tokiarena. Espazio zehatz batetan jarriz, espazio hori sakratu egiten zuen eta gune erlijioso bihurtzen zuen. DelfosekoDelfosko onfalosaren kasuan, hala izan zen, eta santutegi hau, [[Grezia]] osoko zilbor edo gune erlijioso bihurtu zen.
 
Barrutian aurkitutako txanpon batzuetan, onfalosaren irudia ikus daiteke, eskematutakoa eta zirkulu baten erdian dagoen puntu batekin irudikatua.
91. lerroa:
 
== Santutegiaren historia ==
Arkeologia eta antzinako idazkiengatik [[K. a. VIII. mende]]an DelfosekoDelfosko toki honetan eraikin sakratuak egon zirela ezagutzen da. [[Pausanias]]ek, [[K. a. II. mende]]ko historialariak, tradizioa biltzen du, eta, beste gauza batzuen artean, lehen tenpluak, bata erramuarekin, beste bat lumekin nahastutako erle argizariarekin, eta hirugarrena brontzearekin eraikiak izan zirela dio.
 
Arkeologiak, garai honetan, Apoloren izena jada ospetsua zela frogatzen du, ez bakarrik tokian, baizik eta baita lurralde urrunagoetan ere. Indusketetan argitara ateratako exbotoak, oso esanguratsuak dira: Apolo Pitioren ospea, toki urrunetan ezaguna zena, Tesaliako zaldiak, Peloponesoko tripodeak, [[Kreta]]ko edukiontzien euskarriak, etab...
100. lerroa:
[[K. a. VII. mende]]aren amaiera aldera, jada eraikitzen dira Atenea eta Apolorentzako tenplu bereziak, harrizkoak dira, zutabe dorikoekin. Euren hondakinak, denboraren igaroan, tenplu berriak eraikitzeko erabiliak izan ziren.
 
[[K. a. VI. mende]]aren hasieran, DelfosekoDelfosko santutegiaren eboluzioan eragin handia izan zuten bi gertaera gertatu ziren. Bata, Delfosen ''anfiktionia''ren instalakuntza izan zen, bestea, Pitiar Jokoen berrantolakuntza.
 
[[Anfiktionia]] 12 herri (ez hiriak) batzen zituen liga erlijioso bat zen. Herri horietako gehienak [[Grezia]] erdialdekoak ziren. Bere bilerak, Antelako Demeter jainkosaren santutegian izaten zituen, [[Termopilas]]etik gertu. DelfosekoDelfosko orakuluaren ospea, jada Demeterrena baino handiagoa zenez, hara eraman zuten konfederazio honen egoitza, baina ez horregatik beste santutegia alde batera utziz. Erabaki honek, [[gerra sakratuak]] direlakoak sortu zituen. Hiru izan ziren.
 
[[Pitiar Joko]]ek, hasieran, zortzi urtetik behin ospatzen ziren. Ondoren, 4 urtera murriztu zuten, eta Olinpiar jokoekin tartekatzen ziren. Proba atletikoak, hipikoak eta lehiaketa lirikoak egiten ziren bertan. Garai honetan, Delfosen, antzoki bat eraiki zen, baita hipodromo bat ere, oso garrantzitsutzat jotzen ziren joko hauek ospatzeko.
115. lerroa:
 
* ''Atenaseko edo atenastarren altxorra'': [[Maratongo gudua]]ren ondorioz eskainia, garrantzitsuena izatera iritsi zen. Atenasek, ondoren, arkupe bat eskaini zuen, Mikalako itsasmuturrean pertsiarren aurka lortutako garaipena oroitarazteko, eta, [[K. a. 468]]an, palmondo bat urrezko datilekin eskaini zuen, Zimon buruzagi militarrak, Milziadesen semeak, pertsiarren aurka Eurmidonte ibaiaren itsasoratzean lortutako garaipenaren ondoren. Altxor honetan, ''Pitaida''ri erreferentzia egiten dion testuari buruzko epigrafia ikus daiteke, atenastarrek Delfosera bidaltzen zuten prozesio bat zena, Parnaso mendiaren tokiren batetan gertaturiko gertaeraren bat oroitarazteko. Diotenez, toki horretan, tximista bat erori zen jainkotiar seinale bezala. Historia guztia harrian idatzia dago Apolorentzako ereserki bezala, musika oharrekin lerroen artean.
[[Fitxategi:aurigadelfoslou.jpg|thumb|200px|right|[[DelfosekoDelfosko auriga]], museoan erakusten dena.]]
* [[K. a. 480]]an, Gelon izeneko Gela eta [[Sirakusa]]ko tiranoak, kartagoarrak garaitu zituen Himera izeneko hirian, [[Sizilia]]n. Esker on bezala, orakuluari, tripode bat urrezko [[Nike (mitologia)|Nike]] (garaipena) batekin eman zion.
 
* Polizalos (edo Polyzelos) printze siziliarrak, urte batean Pitiar Jokoetan irabazi zuen. Garaipen honen ondoren, DelfosekoDelfosko santutegiari, oso handia izan behar zuen [[kuadriga]] bat eman zion. Kuadriga honetatik, [[1896]]an aurkitua izan zen [[auriga]] ospetsua kontserbatzen da.
 
=== Hondamendiak K. a. IV. mendean ===
Mende honetan zehar, DelfosekoDelfosko santutegiari batere onik egin ez zioten hondamendi batzuk gertatu ziren:
 
* [[K. a. 373]]an, [[Alkmeonidas]] familiak eraikitako tenplua suntsitu zuen lurrikara bat gertatu zen.
 
* [[K. a. 356]]tik [[K. a. 346]]ra bitartean, hirugarren gerra sakratua gertatu zen, eta, horien ondorio bezala, suntsipena eta kalte konponezinak gertatu ziren. Foziarrek, tesaliar, beoziar eta [[Mazedoniako Filipo II.a]]ren aurka borrokatu zuten, DelfosekoDelfosko orakuluarekiko nagusitasuna lortzeko asmoz. Gerra hainbeste kostatu zitzaien, santutegiko altxorrik hoberenak bereganatu zituztela. Urrea eta zilarra urtu zuten, eta, emaitza horrekin, euren soldaduei ordaindu ahal izan zieten. Baina, handik gutxira, Filipo II.ak toki sakratuko autoritate osoa bereganatu zuen, eta foziarrak, hauek lapurtutako guztia dohaintzetan itzultzera behartu zituen.
 
* [[K. a. 339]]. urtean, laugarren gerra sakratua gertatu zen, lokriarren herriak Atenasi aurre egin zionean eta Eskines politikoak, Filipo II.aren jarraitzailea zenak Anfisa hiriari aurre egin zionean. Gertaera hauen ondorioa, [[Keroneako gudua]] izan zen, [[K. a. 338]]an, non atenastarrak eta tebastarrak garaituak izan ziren. Mazedoniarrek, ordutik, [[Grezia]] osoko nagusitasuna izan zuten.
132. lerroa:
[[Aro helenistiko]]an zehar, [[Alexandro Handia]]ren ondorengoek zabaldua, estadio berri bat eta antzoki berri bat eraiki ziren.
 
Etoliarrek (DelfosekoDelfosko jaunak), ofrenda asko oparitu zituzten estatua eta zutabe eran. Baina garai honetako emale eskuzabalenak, [[Pergamo]]ko erregeak izan ziren, zenbait alditan, dirua eta langileak eskaini zituztenak santutegiaren mantenurako. Pergamoko erregea zen [[Atalo I.a]]k, multzo monumental bat oparitu zuen [[galatar]]ren aurka lortu zuen garaipena ospatzeko. Dohaintza hain kalitate onekoa izan zen, DelfosekoDelfosko etoliarrek, anfiktioniako partaideekin batera, Atalo eta [[Eumenes II.a]]ren estatuak pilare batzuen gainean altxatzea agindu zutela, eta tenpluko fatxadaren ondoan jarri zituzten. [[Mazedoniako Perseo]]k ere bere irudia zuen estatua bat oparitu zuen, baina, beranduago, hau garaitu zuenak, Pablo Emilio jeneral erromatarrak, Perseoren estatua kentzea agindu zuen, Pablo beraren irudia zuen beste bategatik ordezkatzeko.
 
Garai honetakoak dira eraikinen harresiak estaltzen zituena eta harresi poligonaleko epigrafiak. Bertan, ''ohore eskubideei eta esklabuen askapena''ri buruzko testuak irakur daitezke. Apolo zen askapen hori bermatzen zuena, zegokion diru kopurua ordaindu ondoren. Garai honetakoa da, baita ere atenastarren altxorraren [[epigrafia]].
139. lerroa:
Gainbehera, [[K. a. I. mende]]an hasi zen, eta [[III. mende]]rarte jarraitu zuen. Denbora honetan, oraindik errespetatua zen orakulua, ospea eta bisitariak galtzen hasi zen. K. a. I. mendean izan zen Kastaliako zintzurrean harri iturri baten taila egin zen garaia, antzinatik iturburu sakratua egon zen tokian.
 
Santutegiaren, bere monumentuen eta bere altxorren mantenurako funtsak, azkar gutxitzen ari dira, belarra eraikinen artean hazten da, modu basatian, zura usteldu egiten da eta zikintasuna nabaritzen hasten da. Gainera, Apoloren tenpluan, [[Domiziano]] erromatar enperadoreak konponarazi zuena, sute bat egon zen. [[Plutarko]] idazle greziarrak ([[46]]-[[125]], gainera, bere bizitzako azken urteetan, anfiktioniako administratzaile izan zenak, garai horretan, bere ''Pitiar Elkarrizketak'' idatzi zituen, eta liburu honetan, DelfosekoDelfosko santutegiak ematen zion ''utzikeri itxura'' komentatu zuen.
 
Guzti hau gora-behera, anfiktioniak biltzen jarraitzen du, Pitiar Jokoak antolatzen ditu, estatua batzuk altxatzen dizkie kontsul eta enperadore erromatarrei eta orakulua, oraindik ere kontsultatua da. Baina eskakizunak, jada, beste mota batetakoak dira: jada ez zaio aholkurik eskatzen borroka, erregealdi gobernari eta antzeko gauzei buruz. Uneko kontsultak bidaia, ezkontza eta etxeko beste hainbat konturi buruzko aholkuak dira. Orakuluak, herrien etorkizunean eta politikan eragina izateari utzi dio. Bere garai gailen pixkateko azken unea, Antoninoen erregealdian ematen da, [[II. mende]]an. Enperadoreek, orakuluarekin korrespondentzia izaten jarraitu zuten. Korrespondentzia hau, gaurko egunetara Apoloren tenpluko [[kontrahorma]]tan grabatua iritsi da.
149. lerroa:
Baina, jada II. mendean, santutegiak, fededunak baino kuxkuxeroak ziren bisitariak jasotzen zituen. Bidaiariak hara heltzen ziren kuxkuxean aritzeko eta ez barrutia toki sakratu bezala erabiltzeko. [[Pausanias]] izan zen bisitari hauetako bat, kulturadun gizon eta antiagoleko gauzen maitale bezala iritsi zena eta ondoren, bere inpresioak historialari bezala kontatu zituena. II. mendeko jendearentzat, garai gailena eta santutegia toki sakratu bezala erabiltzeko garaia, [[XXI. mende]]ko jendearentzat [[Pizkunde]] garaiko gertaerak bezain urrun zegoen. Jada [[K. a. 87]]. urtean [[Sila]]k aberastasun sakratu asko bereganatu zituen, baita metal preziatuetan eginiko ofrendak ere. Gauza bera egin zuen [[Neron]]ek [[I. mende]]an. [[III. mende]]an [[Konstantino I.a Handia]] enperadoreak, oraindik geratzen ziren pieza urrietako bat eraman zuen Konstantinoplara, gaur [[Istanbul]] dena. Atal hori zutabe serpentinoa zen, exentu altxatzen zena eta inork baliozkotzat jotzen ez zuena, foziarrek, 700 urte lehenago bere urrezko tripodea eraman zutenetik. Oraindik ere mantentzen da zutabe hori.
 
[[III. mende]]an, [[herulo]], [[godo]] eta [[bastarno]]ek, kanpaina bizietan Erdialdeko [[Grezia]] osoa, [[Atika]] eta [[Peloponeso]]a zeharkatu zituzten, guztia suntsitu eta harpilatuz. Delfosen, oraindik zutik gera zitezkeen estatua batzuk suntsitu zituzten, eta gainontzekoa behera etorri zen [[Teodosio I.a Handia]] enperadorearen [[ediktu]]aren ondoren. Ediktu honekin jentiltasunaren idolo guztiekin amaitu nahi izan zen, honela, DelfosekoDelfosko orakulua itxiz, bere aktibitatea [[390]]ean amaitu zuena. Hondamena erabatekoa izan zen urteen igaroan, eta, antzina barrutian aurkitzen ziren ehundaka estatuetatik, bakar bat bera ere ez zen zutik geratu.
 
=== Gurtzaren amaiera ===
DelfosekoDelfosko barrutia, sekula ez zen biztanlerik gabe geratu. Bere esistentziaren arrazoia ahaztu ondoren, bere hondakinak estaltzen joan ziren eta hiri txiki oso bat eraikitzen joan zen
 
[[V. mende]]an zehar, DelfosekoDelfosko eremua [[artzapezpiku]]tza baten egoitza izan zen, eta, horretarako, eliza batzuk eraiki ziren, material bezala, aurreko monumentuetako haitzurdina erabili zelarik; basilika bat eraiki zen, adreilu eta harri hormazko eraikin garrantzitsuak, bainu tokiak, etab... Guzti hori, inbasio eslabiarretatik babestuko zuen harresi batekin inguratu zen. Hiria, mendeen igaroan, hazten joan zen, eta gainontzeko guztia hain ahaztua izan zen, [[XVIII. mende]]an, adituek, Apoloren Santutegia zehazki non kokatua egon zen zalantza izan zutela. Antzinako testuengatik, bazuten ideiaren bat, baina ia ezinezkoa zen arrastoren bat aurkitzea. Ustekabeko aurkikuntza bati esker, azterketa sistematikoak eta indusketak hasi ziren arte.
 
== Indusketak ==
172. lerroa:
* Zenbait zutabek
 
Ataletako asko, DelfosekoDelfosko Museora eramanak izan ziren, gaur egun, Antzinateari dagokionez, [[Grezia]]ko aberatsenetako bat dena, beste batzuen artean, Polyzelosek ofrendaturiko tamaina naturaleko brontzezko auriga, Naxoseko esfingea, Argoseko bikiak eta onfalosaren erromatar kopia bat munduaren erdigunea edo "zilborra" Delfosen adierazten zuen arraultza formako harria zena, eta Apoloren tenpluari eginiko indusketetan aurkitua izan zena.
 
== Ikus, gainera ==