Mekanika kuantiko: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
31. lerroa:
Teoria honen suposiziorik garrantzitsuenak honako hauek dira:
 
* [[Energia]] ez da etengabemagnitude elkartrukatzenjarraitu baten gisan trukatzen, baizikmodu etadiskretuan energiabaizik, elkartrukehau orotanda, kopurukantitate minimo bat dagoela tartean, hau da,dago: [[kuanto]] bata (energiaren kuantizazioa).
* Partikula baten posizioa eta momentua zehaztea ezinezkoa denez, [[ibilbide]] kontzeptuari uko egiten zaio, [[mekanika klasiko]]an funtsezkoa dena. Horren ordez, partikula baten mugimendua, espazioko puntu bakoitzari eta une bakoitzari, aipaturiko partikula, une horretan eta posizio horretan egoteko probabilitatea ematen dion funtzio matematiko baten araberakoa da (behintzat, Mekanika kuantikoaren interpretaziorik ohikoenean, probabilistikoa edo [[Kopenhageko interpretazioa]] deritzona). Funtzio horretatik, [[uhin -funtzioa]] deritzona, teorikoki, behar diren mugimendu magnetiko guztiak lortzen dira.
 
Teoriaren egitura formala ondo garatua dagoen arren, eta bere emaitzak, esperimentuekin bat datozen arren, ez da gauza bera gertatzen bere interpretazioarekin, oraindik eztabaidatua dena.