Mekanika klasiko: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
No edit summary |
No edit summary |
||
1. lerroa:
[[Fisika]]ren arloan, '''mekanika klasikoa''' [[mekanika]] zientziaren ikasketan aurkitzen diren bi azpi-eremu nagusietako bat da, [[mekanika kuantikoa]] beste azpi-eremu nagusia izanda. Mekanika zientzia [[gorputz fisikoa|gorputz]] eta muga jakin baten barruan dauden gorputz agregatuak indar sistema baten ekintzapean haien higidura gobernatzen dituen lege fisikoak egin eta matematikoki idazten dituen zientzia da
Mekanika klasikoa makro-objektuen [[higidura]] deskribatzeko erabiltzen da, [[jaurtigailu]]etatik [[makina|makinen]] zatietara, bai eta [[objektu astronomikoa]]k, halaber [[espaziontzi]]ak, [[planeta]]k, [[izar]]rak eta [[galaxia]]k. Emaitza oso zehatzak ekoizten ditu eremu horietan, eta
Gainera, mekanika klasikoa erlatibitate bereziarekin zabaldu daiteke abiadura handia daramaten objektuak argiaren abiadurari hurbiltzen direnean. Erlatibitate orokorra da lan Grabitazioa kudeatu sakonago mailan, eta, azkenik, mekanika kuantikoa atomoen eta molekulen uhin-partikula dualtasuna uhin-partikula heldulekuak.
[[Newtonen legeak]] bezala ere ezagutzen da, Sir [[Isaac Newton]]ek fisikaren zati honetan egin zituen ekarpenak direla eta. [[Zientzia]] eta [[teknologia]]ko gairik zaharren eta zabalenetakoa da. Hiru ataletan zatitzen da:
| |||