Santoñako hitzarmena: berrikuspenen arteko aldeak

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
13. lerroa:
[[Italia]]ko armadarekin edukitako negoziazioetan Aita [[Alberto Onaindia]] izan zen bitartekari nagusia<ref>[http://gerrazibilaeh.blogspot.com/2006/03/santoako-amaieraaurretik-italiarri.html Santoñako amaiera]</ref>. Honek, [[ekainaren 25]]ean di Carlo koronel [[italia]]rrarekin ixilpeko bilera eduki zuen, [[Algorta]]n. Elkarrizketa eta gero, euskaldunak [[Erroma]]ra bidaiatu zuen, [[Galeazzo Ciano]] Kanpo Harremanetarako [[italia]]r ministroak euskal arazoaren berri jakin zezan.
 
[[Jose Antonio Agirre]] [[lehendakari]]ak honen guztiaren aurrean zuen jarrera guztiz ezezaguna da, aipatutako telegrama berari igorria izanagatik ere. [[Mariano Gamir|Mariano Gámir jenerala]] Iparraldeko Armada Errepublikarraren agintariak [[Euzko Gudarostea]]ren jarrera ezagutu zuenean, Agirreri galdetu eta honek ezer ez zekiela erantzun zion. Ezinezkoa da zihur esatea bere alderdiakalderdikideen men ez egitearren salduainsubordinazioa izan zen, ala asmo horien jakitun zen. Agirre ez zen [[italia]]rrez fio, baina litekeena da kontaktuen bitartez [[Eusko Gudarostea]] itsasontziz [[Ipar Euskal Herri]]ra edo [[Frantzia]]ra eraman nahi izatea, handik berriroErrepublikaren lurraldera Kataluniatik itzuli eta [[Hego Euskal Herria]] konkistatzeko.
 
=== Hitzarmena ===