'''Luzio Zezilio Firmiano Laktantzio''', [[latin]]ez ''Lucius Caecilius (edo Caelius?) Firmianus Lactantius'', ([[245]]?-[[325]]?) latinezko[[latin]]ezko idazle eta [[kristau]] [[apologetika|apologista]] bat izan zen.
[[Afrika]] iparraldean jaio zen eta [[Arnobio]] erretorika maixu[[retorika]]-maisu afrikarraren ikasle izan zen. erromatar[[Erromatar inperiokoInperio]]ko ekialdeko hainbat hiritan erakutsi zuen, [[Konstantinopolis]]en barne. [[Diokleziano]]k erretorika maixumaisu izendatu zuen [[Nikomedia]]n, baina, kristau bilakatutabilakatu zegoelarikondoren, [[303]]ko otsailean kaleratua izan zen. Kale gorrianOndoren, idazle gisa atera behar izan zuen biziabizitza aurrera, [[Konstantino]]k bere seme [[Krispo]]ren maixuirakasle bilakatu zuen arren. [[317]]an Krispori [[Treveris]]era lagundu ziola uste da, azken hau [[Zesar]] izendatua izan zenean. Krispo [[Istria]]n exekutatua izan zen [[326]]an baina ez dakigudago argi Laktantziok era berean bukatu zuen.
Kristautasunari buruzko bere lanak bakarrik iraungorde dutedira. Nabarmenenak ''De opificio Dei'' (303-304), euskaraz ''Jainkoaren lanaz''), ''De ira Dei'' (''Jainkoaren haserreaz'') eta ''[Institutiones divinae'' (''Instituzio jainkotiarrak'') dira. Azken hau kristau dotrinadoktrina sistemaren defentsa bat da, harmoniosoharmoniatsu eta logiko gisalogikoa.
