Covadongako gudua: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
No edit summary |
No edit summary |
||
17. lerroa:
'''Covadongako gudua''' [[722]]an [[Cangas de Onís]] udalerritik hurbil dagoen [[Covadonga]]n jazo zen, bertan [[Pelaio Asturiaskoa|Pelaio]] buruzagi zuten asturiar indarrak eta [[Islam|musulmandar]] gudarostea borrokatu ziren, azkenak galtzaile suertatu zirelarik<ref>[http://www.hiru.com/historia/historia_01800.html/?taldea=hist_historia4 Iberiar penintsulako kristau-erresumak. Hiru.com]</ref>.
== Gudua mairuen ikuspuntutik ==
Garaiko arabiar kroniken arabera:
{{aipu|Anbasa Ibn Suhaim al-Qalbi garaietan Isa Ibn Ahmand al-Raqik zera dio, Galizian Belai [Pelaio] izeneko astakirten basati bat altxatu zen. Ordutik aurrera al-Andalusen kristauek oraindik euren esku zeuden lurrak musulmandarretik defendatzen hasi ziren, hau lortzea inolaz ere pentsatuko ez luketena. Islamistek, politeisten aurka borrokatu eta emigratzera behartuaraziz, herrialde osoaren jabe egin ziren, frankoen lurraldetik Ariula iritsi zen arte, honek Galizian den Iruñea konkistatu eta Pelaio erregea hiruehun gizonekin batera errefuxiatu zen harkaitza soilik gelditu zen. Gerlariek bera erasotzen etenik gabe aritu ziren, azkenik bere gerlariak gosez hil eta berarekin bat hogeitamar gizon eta hamar emakume soilik gelditu zirelarik. Erleek haitzen artean uzten zuten eztia besterik ez zuten jateko. Musulmandarren egoera negargarria izatera ailegatu zen, eta azkenik mespretxuz zera zioten «Hogeitamar astakirten basati, zer egin diezaigukete?». 133. urtean Pelaio hil eta bere seme Fafila errege bihurtu zen. Belairen erresumak hemeretzi urte iraun zituen, eta bere semearenak, bi.|Al-Maqqariren kronika}}
== Erreferentziak ==
| |||