Greziar gurutze: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
t Robot: Automated text replacement (- bait z + baitz) |
|||
8. lerroa:
Gurutze greziarreko oinplanoa, [[bizantziar arkitektura]]n ohikoa da: prototipo edo eredua, jada suntsitua dagoen [[Konstantinopolis]]eko [[Apostolu Santuen eliza (Istanbul)|Apostolu Santuen eliza]] da, ondoren [[Italia]]n berregina Goi [[Erdi Aro]]an, baina ia erabat gurutze latindarragatik ordezkatua [[erromaniko]]a iritsi zenean. Bizantziar inspirazioko gurutze greziar oinplanoko eliza baten adibide ospetsu bat, [[Venezia]]ko [[San Marko Basilika]] da.
Gurutze greziarreko oinplanoa, berriz hartu zen Italian [[Pizkunde]] garaian, oinplano zentraleko zenbait eraikin eraiki zirenean: [[
[[Erroma]]ko [[Gesúren Eliza]]rekin eta San Petriko egitasmoaren aldaketarekin, gurutze greziardun oinplanoko esperimentuak amaitu egin ziren, pizkundeko armonia bereizgarria, gurutze latindar formako oinplanoen bidez hobeto aplikatzeko. Baina, barroko garaian, [[Pietro da Cartona]]k, [[Luca eta Martina santuen eliza]] eraiki zuen [[Erroma]]n, pixkat luzatutako gurutze greziar bat erabiliz. Gainera, gurutze greziar formako oinplano bezala har daitezke Erromako [[San Carlo ai Catinariko eliza]] eta [[Sorbona]]ko [[kapera]], [[Paris]]en.
|