Wikipedia

Barbara W. Tuchman

historialaria eta idazlea

Barbara Wertheim Tuchman (Ameriketako Estatu Batuak, 1912ko urtarrilaren 30a – Greenwich, Connecticut, 1989ko otsailaren 6a) historialaria eta idazlea. Pulitzer saria bi aldiz irabazi zuen, The Guns of August (1962) eta Stilwell and the American Experience in China (1971) liburuekin.[1]

Barbara W. Tuchman

Bizitza
JaiotzaNew York, 1912ko urtarrilaren 30a
Herrialdea Ameriketako Estatu Batuak
HeriotzaGreenwich, 1989ko otsailaren 6a (77 urte)
Hobiratze lekuaTemple Israel Cemetery (en) Itzuli
Familia
AitaMaurice Wertheim
Seme-alabak
Familia
Hezkuntza
HeziketaHarvard Unibertsitatea
Radcliffe College (en) Itzuli 1933) gradu
Ohio Estatuko Unibertsitatea
Hizkuntzakingelesa
Jarduerak
Jarduerakkazetaria, historialaria, idazlea eta biografoa
Enplegatzailea(k)Harvard Unibertsitatea
Lan nabarmenak
Jasotako sariak
KidetzaArteen eta Zientzien Ameriketako Estatu Batuetako Akademia
Ameriketako Estatu Batuetako Arte eta Letren Akademia
IMDB: nm0875739 iTunes: 432460490 Musicbrainz: de72ef0b-ca49-4c11-a499-bd10a4faab34 Find a Grave: 15416949 Edit the value on Wikidata

Biografia Aldatu

Maurice Wertheim bankariaren eta Alma Morgenthau-en alaba zen. Aita aberastasun eta ospe handiko gizona zen: The Nation aldizkariaren jabea, Amerikako Batzorde Juduaren lehendakaria, arte-bildumagile ospetsua eta Theatre Guild-en sortzailea.[2] Barbararen birraitita, Woodrow Wilson, enbaxadorea zen Otomandar Inperioan.[2]

Lucy Fitch Perkins eta G.A. Henty-ren liburuek eragin handia izan zuten Wertheim-engan adin goiztiarrean, baita Alexandre Dumasen eleberri historikoak ere.[2] Walden School-en ikasi zuen, Manhattango Upper West Side-n, eta[3] 1933an Radcliffe College-n historia eta literatura ikasi zituen.[2] Tuchman Radcliffe College-ko administratzailea zen eta Harvardeko, Kaliforniako Unibertsitateko eta Itsas Gerrako Eskolako irakaslea. Inoiz ez zuen jaso graduondoko titulu formalik historian, baina Tuchmanek Estatu Batuetako unibertsitate aitzindarien ohorezko titulu batzuk jaso zituen, besteak beste, Yaleko Unibertsitatean, Harvardeko Unibertsitatean, New Yorkeko Unibertsitatean, Columbiako Unibertsitatean, Bostongo Unibertsitatean eta Smith Collegen.[2]

Graduatu ondoren, borondatezko ikerketa-laguntzaile gisa aritu zuen Institute of Pacific Relations-en, New Yorken eta horri lotuta urtebete egin zuen Tokion eta hilabete bat Txinan. Ondoren, Estatu Batuetara itzuli zen, Transiberiar trenbidean.[2] Then Nationeko korrespontsal aritu zen Valentzia eta Madrilen Espainiako Gerra Zibila kontatuz.[4] Bere lehen liburua Espainiako esperientziatik atera zuen: The Lost British Policy: Britain and Spain Since 1700 (1938).

1940an, Lester R. Tuchman internista, ikertzaile eta medikuarekin ezkondu zen. Hiru alaba izan zituzten, haietako bat, Jessica Mathews barne, eta Carnegie Endowment for International Peace lehendakari bihurtu zen.[5]

Bigarren Mundu Gerran, Gerrako Informazio Bulegoan aritu zen eta[2] 1956ean Bible and Sword: England and Palestine from the Bronze Age to Balfour argitaratu zuen.[2]

Tuchman 1989an hil zen Greenwichen, Connecticuten, garuneko isuri baten ondoren, 77 urte zituela.[2]

Tuchman-en legea Aldatu

1978ko A Distant Mirror liburuaren sarreran, Tuchmanek "Tuchmanen legea" deitu zion fenomeno historiko bat identifikatu zuen, modu ludikoan:

Hondamendia oso gutxitan gertatzen da, erregistratutako kontuetatik abiatuta. Gaurko berriak xurgatu ondoren, grebak, krimenak, energia-akatsak, ur-sare hautsiak, tren geldituak, eskola-itzalaldiak, mutanteak, drogazaleak, neonaziak eta bortxatzaileak izango dituen mundu bati aurre egitea espero da. Kontua da bat gauez itzul daitekeela etxera —zorioneko egun batean— fenomeno horietako bat edo bi aurkitu gabe. Horrek eraman nau Tuchmanen Legea formulatzera, honela: "Txostena egiteak bost edo hamar aldiz biderkatzen du garapen deploragarri ororen itxurazko luzapena" (edo irakurleak ematen duen edozein irudi). Erregistroan egoteak esan nahi du jarraitua eta nonahikoa dela; aldiz, litekeena da noizbehinkakoa izatea, bai denboran bai tokian. Gainera, normalaren iraunkortasuna perturbazioaren efektua baino handiagoa izaten da, gure garaiez dakigun moduan. [1]

Tuchmanen legea "pertzepziozko xedapenaren" edo "probabilitate subjektiboaren" printzipio psikologiko gisa definitu da.[6]

Argitalpenak Aldatu

Liburuak Aldatu

  • The Lost British Policy: Britain and Spain Since 1700. London: United Editorial, 1938.  
  • Bible and Sword: England and Palestine from the Bronze Age to Balfour. New York: New York University Press, 1956.  OCLC 445506
  • The Zimmermann Telegram. New York: Viking Press, 1958.  OCLC 221110341 online
  • The Guns of August. New York: Macmillan, 1962.  OCLC 781625312
  • The Proud Tower: A Portrait of the World before the War, 1890–1914. New York: Macmillan, 1966. ISBN 0345405013ISBN 0345405013
  • Stilwell and the American Experience in China, 1911–45 (1971)  
  • Notes from China. New York: Collier, 1972. OCLC 570634
  • A Distant Mirror: The Calamitous Fourteenth Century. New York: Alfred A. Knopf, 1978. ISBN 0394400267ISBN 0394400267
  • Practicing History: Selected Essays. New York: Alfred A. Knopf, 1981. ISBN 0394520866ISBN 0394520866
  • The March of Folly: From Troy to Vietnam. New York: Knopf/Random House, 1984. ISBN 0394527771ISBN 0394527771
  • The First Salute: A View of the American Revolution. New York: Knopf/Random House, 1988. ISBN 0394553330ISBN 0394553330

Bestelako obrak Aldatu

  • America's Security in the 1980s. London: International Institute for Strategic Studies, 1982.
  • The Book: A Lecture Sponsored by the Center for the Book in the Library of Congress and the Authors’ League of America, Presented at the Library of Congress, October 17, 1979. Washington, DC: Library of Congress, 1980.

Sariak eta Aitortzak Aldatu

Irudi galeria Aldatu

Erreferentziak Aldatu

  1. ↑ a b Ernest Becker. The Pulitzer Prizes | General Nonfiction. Pulitzer.org.
  2. ↑ a b c d e f g h i Oliver B. Pollack, "Barbara W. Tuchman (1912–1989)," in Paula E. Hyman and Deborah Dash Moore (eds.), Jewish Women in America: An Historical Encyclopedia: Volume II, M–Z. New York: Routledge, 1997; pp. 1414–1416.
  3. ↑ Douglas Martin, Walden School, At 73, Files for Bankruptcy, The New York Times, June 23, 1987
  4. ↑ (Ingelesez) Pace, Eric. (February 7, 1989). «Barbara Tuchman Dead at 77; A Pulitzer-Winning Historian» The New York Times ISSN 0362-4331..
  5. ↑ «Lester Tuchman, Internist and professor, 93» New York Times December 19, 1997.
  6. ↑ Texas Research Institute of Mental Sciences, Violence and the Violent Individual: Proceedings of the Twelfth Annual Symposium, Texas Research Institute of Mental Sciences, Houston, Texas, November 1–3, 1979. Spectrum Publications, p. 412
  7. ↑ Website of St. Louis Literary Award. .
  8. ↑ Saint Louis University Library Associates. Recipients of the Saint Louis Literary Award. .
  9. ↑ Book of Members, 1780–2010: Chapter T. American Academy of Arts and Sciences.
  10. ↑ Robertson, Nan. (February 27, 1979). «Barbara Tuchman: A Loner at the Top of Her Field» New York Times.
  11. ↑ This was the 1980 award for paperback History. From 1980 to 1983 in National Book Award history there were dual hardcover and paperback awards in most categories, and multiple nonfiction subcategories. Most of the paperback award-winners were reprints, including this one.
  12. ↑ 1980 National Book Awards Winners and Finalists, The National Book Foundation. Nationalbook.org.
  13. ↑ «The Harvard Crimson» www.thecrimson.com.

Kanpo estekak Aldatu

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Barbara_W._Tuchman&oldid=9013254"(e)tik eskuratuta