Axioi
Axioia 1977ko Peccei–Quinn teorian kromodinamika kuantikoaren CP gogorraren arazoa ebazteko postulatu zen funtsezko partikula hipotetikoa da. Baldin eta axioiak existituko balira eta hauek tarte mugatu batean masa txikia izango balute, orduan materia ilun hotzaren osagai posibleetako bihurtuko lirateke.[1]
| Axioi | |
|---|---|
| Elkarreraginak | grabitazio eta elkarrekintza elektromagnetiko |
| Aurkitua | |
Partikularen izendapena Frank Wilczek estatubatuar fisikari teoriko eta matematikari otu zitzaion Roberto Peccei eta Helen Quinnen ikerketa-dokumentua irakurri eta gero. Axioi izena garbitegian behin ikusi zuen Axion izeneko detergente batetik hartu zuen bi arrazoigatik. Batetik, bere ustez partikula baten izendapenaren antza zuen izen gogoraerraza zen. Bestetik, partikula berezi horrek ardatz-korronteen (edo korronte axialak) problema ebazten zuen.[2]
Erreferentziak aldatu
- ↑ «Interferometro bat espazioan» Elhuyar 2006ko urriaren 1a (Noiz kontsultatua: 2018ko urriaren 18a).
- ↑ (Ingelesez) Wilczek, F.. (1978). «Problem of strong P and T invariance in the presence of instantons» Physical Review Letters 405: 279–282. doi:. Bibcode: 1978PhRvL..40..279W..
