Arnau de Vilanova (Valentzia, c. 1240Mediterraneoan, c. 1313) valentziar mediku, astrologo eta alkimista izan zen. Bartzelonan eta Montpellierren irakasle izan zen. Zenbait azido (sulfurikoa, nitrikoa, klorhidrikoa) bakartu zituela eta alkohol etilikoa lortzeko modua asmatu zuela uste da. Aragoiko Petri II.a erregearen medikua izan zen, eta Bonifazio VIII.a eta Klemente V.a Aita Santuek eta Sizilia eta Napoliko erregeek babestu zuten, Sorbonako teologoek eta Tarragonako artzapezpikuak kondenatu zutelarik. Hainbat obra idatzi zituen: De venenis, Breviarium practicae, Novum lumen, Speculum alchimiae, De somniorum interpretatione, Raonament d´Avinyó (katalaneraz, 1301), De conservanda juventute et de retardanda senectute.

Arnau de Vilanova

Bizitza
JaiotzaGrau (Valencia) (en) Itzuli eta Villanueva de Jiloca, 1240 (egutegi gregorianoa)
HerrialdeaAragoiko koroa
HeriotzaGenova, 1311 (70/71 urte)
Hezkuntza
HeziketaMontpellierreko Unibertsitatea
HizkuntzakOld Catalan (en) Itzuli
Medieval Latin (en) Itzuli
latina
Irakaslea(k)Alberto Handia
Ikaslea(k)
Jarduerak
Jarduerakteologoa, filosofoa, medikua, diplomazialaria eta alkimista
Enplegatzailea(k)Montpellierreko Unibertsitatea
Lan nabarmenak
Graduazaldun
Sinesmenak eta ideologia
ErlijioaErromatar Eliza Katolikoa
Opere

Erreferentziak aldatu

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Arnau de Vilanova