Antzinako gaztelania edo Erdi Aroko gaztelania (gaztelaniaz: castellano medieval edo romance castellano) hizkuntza erromantze bat izan zen, iberiar taldekoa. Erdi Aroko Gaztelako Erresuman sortu zen, latin arruntak bertako hizkuntzekin izandako ukipen-egoeraren ondorioz. Horrela bazen, antzinako gaztelaniak euskararen hainbat ezaugarri fonetiko bereganatu zituen (bost bokaleko sistema, hasierako "f"-a galtzea...).

Antzinako gaztelania
Datu orokorrak
Lurralde eremuaGaztelako Erresuma
Eskualdeaiparraldeko Iberiar penintsula
Hizkuntza sailkapena
giza hizkuntza
indoeuropar hizkuntzak
hizkuntza italikoak
hizkuntza erromantzeak
italo-mendebaldeko hizkuntzak
mendebaldeko hizkuntza erromantzeak
hizkuntza galo-iberiarrak
hizkuntza ibero-erromantzeak
Iberia Mendebaldeko hizkuntzak
Castilic (en) Itzuli
Informazio filologikoa
Hizkuntza-tipologiasubjektu aditza objektua, silabadun hizkuntza eta hizkuntza fusionatzailea
Alfabetoalatindar alfabetoa
Hizkuntza kodeak
ISO 639-3osp
Glottologolds1249
Linguist Listosp
IETFosp

Gaztelan X. mendetik XV. mendera mintzatzen ziren eta kontsonanteen birdoitze baten ondoren, egungo gaztelania sortu zuen.[1] Bere literatura izan zuen Mio Ciden eresia lehenengo lan zabala izanik.

Erreferentziak aldatu

  1. Cano, Rafael. (2005). Historia de la lengua española. Bartzelona: Ariel Lingüística.

Kanpo estekak aldatu


  Artikulu hau hizkuntzei buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.