Antzinako gaztelania
Antzinako gaztelania edo Erdi Aroko gaztelania (gaztelaniaz: castellano medieval edo romance castellano) hizkuntza erromantze bat izan zen, iberiar taldekoa. Erdi Aroko Gaztelako Erresuman sortu zen, latin arruntak bertako hizkuntzekin izandako ukipen-egoeraren ondorioz. Horrela bazen, antzinako gaztelaniak euskararen hainbat ezaugarri fonetiko bereganatu zituen (bost bokaleko sistema, hasierako "f"-a galtzea...).
| Antzinako gaztelania | |
|---|---|
| Datu orokorrak | |
| Lurralde eremua | Gaztelako Erresuma |
| Eskualdea | iparraldeko Iberiar penintsula |
| Hizkuntza sailkapena | |
| giza hizkuntza indoeuropar hizkuntzak Italiar hizkuntzak Hizkuntza erromantzeak italo-mendebaldeko hizkuntzak mendebaldeko hizkuntza erromantzeak Gallo-Iberian (en)  Hizkuntza ibero-erromantzeak Iberia Mendebaldeko hizkuntzak Castilian languages (en) | |
| Informazio filologikoa | |
| Hizkuntza-tipologia | subjektua aditza objektua, silabadun hizkuntza eta hizkuntza fusionatzailea |
| Alfabetoa | latindar alfabetoa |
| Hizkuntza kodeak | |
| ISO 639-3 | osp |
| Glottolog | olds1249 |
| IETF | osp |
Gaztelan X. mendetik XV. mendera mintzatzen ziren eta kontsonanteen birdoitze baten ondoren, egungo gaztelania sortu zuen.[1] Bere literatura izan zuen Mio Ciden eresia lehenengo lan zabala izanik.
ErreferentziakAldatu
- ↑ Cano, Rafael. (2005). Historia de la lengua española. Bartzelona: Ariel Lingüística.
Kanpo estekakAldatu
Datuak: Q1088025
|
Artikulu hau hizkuntzei buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |