Antzinako gaztelania
Antzinako gaztelania edo Erdi Aroko gaztelania (gaztelaniaz: castellano medieval edo romance castellano) hizkuntza erromantze bat izan zen, iberiar taldekoa. Erdi Aroko Gaztelako Erresuman sortu zen, latin arruntak bertako hizkuntzekin izandako ukipen-egoeraren ondorioz. Horrela bazen, antzinako gaztelaniak euskararen hainbat ezaugarri fonetiko bereganatu zituen (bost bokaleko sistema, hasierako "f"-a galtzea...).
Antzinako gaztelania | |
---|---|
Datu orokorrak | |
Lurralde eremua | Gaztelako Erresuma |
Eskualdea | iparraldeko Iberiar penintsula |
Hizkuntza sailkapena | |
giza hizkuntza indoeuropar hizkuntzak Italiar hizkuntzak Hizkuntza erromantzeak italo-mendebaldeko hizkuntzak mendebaldeko hizkuntza erromantzeak Gallo-Iberian (en) ![]() Hizkuntza ibero-erromantzeak Iberia Mendebaldeko hizkuntzak Castilian languages (en) ![]() | |
Informazio filologikoa | |
Hizkuntza-tipologia | subjektua aditza objektua, silabadun hizkuntza eta hizkuntza fusionatzailea |
Alfabetoa | latindar alfabetoa |
Hizkuntza kodeak | |
ISO 639-3 | osp |
Glottolog | olds1249 |
IETF | osp |
Gaztelan X. mendetik XV. mendera mintzatzen ziren eta kontsonanteen birdoitze baten ondoren, egungo gaztelania sortu zuen.[1] Bere literatura izan zuen Mio Ciden eresia lehenengo lan zabala izanik.
ErreferentziakAldatu
- ↑ Cano, Rafael. (2005). Historia de la lengua española. Bartzelona: Ariel Lingüística.
Kanpo estekakAldatu
Artikulu hau hizkuntzei buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |