Última Esperanza kaia

Última Esperanza kaia (gaztelaniaz: Seno de Última Esperanza, "Azken Itxaropenaren kaia") Eberhard fiordoaren ahotik Magallanes arroaren barneko Balmaceda mendiraino doan sarrera da. Juan Ladrillero nabigatzaileak horrela jarri zion izena 1557an, uste baitzuen norabide hori zela Magallanes itsasartera iristeko azken aukera. Kaia glaziar batean amaitzen da, eta ez itsasartean.[1]

Última Esperanza kaia
MotaItsas uraren hargune
Geografia
Map
Koordenatuak51°28′30″S 73°06′11″W / 51.475°S 73.103°W / -51.475; -73.103
Hidrografia
Ibaiadarrak

Sarrera hori marearena da, eta arro zabala drainatzen du. Serrano ibaiaren bidez Torres del Paine Parke Nazionaleko ia azaleko ur guztietako urak jasotzen ditu. Kaiak ekintza glaziarrak landutako harana hartzen du.[2] Azken glaziazio garaian glaziarrek gehieneko hedadura lortu zuten Última Esperanza kaian duela 48.000 urte inguru.[3]

Última Esperanza kaiak Señoret kanalarekin batera nabigazio ibilbide bat osatzen du, Puerto Natales eskualdeko hainbat gune babesturekin lotzen duena. Eberhard fiordoaren inguruetan Cueva del Milodón monumentu naturala dago, bertan desagertutako lurreko nagiaren aztarnak berreskuratu dira historiaurreko gizakien kokalekuarekin batera.[4]

Erreferentziak aldatu

  1. Mary Heebner, Patagonia, La Última Esperanza
  2. B. Willis, 1914
  3.  doi:10.1016/j.quascirev.2018.01.013..
  4. C.M.Hogan, 2008

Kanpo estekak aldatu