Óscar Humberto Mejía Víctores
Óscar Humberto Mejía Víctores (Guatemalako Hiria, 1930eko abenduaren 9a, 2016ko otsailaren 1a) Guatemalako politikaria eta militarra izan zen, Guatemalako estatu-burua eta diktadorea, 1983ko abuztuaren 8tik 1986ko urtarrilaren 14ra.
| Óscar Humberto Mejía Víctores | |||
|---|---|---|---|
1983ko abuztuaren 8a - 1986ko urtarrilaren 14a ← Efraín Ríos - Vinicio Cerezo → | |||
| Bizitza | |||
| Jaiotza | Guatemalako Hiria, 1930eko abenduaren 8a | ||
| Herrialdea |  Guatemala | ||
| Heriotza | Guatemalako Hiria, 2016ko otsailaren 1a (85 urte) | ||
| Hobiratze lekua | Guatemala City General Cemetery (en)  | ||
| Heriotza modua | ezezaguna: ezezaguna Parkinsonen gaixotasuna | ||
| Familia | |||
| Ezkontidea(k) | Aura Rosario Rosal López (en) | ||
| Hezkuntza | |||
| Heziketa | Escuela Politécnica (Guatemala) (en) | ||
| Jarduerak | |||
| Jarduerak | politikaria | ||
| Gradua | brigada-jeneral | ||
| Sinesmenak eta ideologia | |||
| Erlijioa | katolizismoa | ||
  | |||
Biografia aldatu
1982ko ekainaren 9an, Efraín Ríos Montt jeneralak Estatuburu izendatu zuen bere burua, eta Héctor Maldonado Schaad eta Francisco Luis Martínez Gordillo koronelak boterearen mende jarri zituen, hiriburutik hurbil zeuden kuarteletan armadako elementu guztiak biltzen zituen bitartean.[1]
Foru Bereziko Auzitegien bitartez, eta Erakunde Judizialarekin batera, modu bortitz eta azkarrean epaitu eta kondenatu zituzten erakunde juridiko, politiko, ekonomiko eta sozialen kideak. Auzitegiek Defentsa Ministerioaren jurisdikziopean funtzionatzen zuten; orduan, Mejía Víctores jeneralaren kontura.[1] Guztira, hamabost pertsona fusilatu zituzten, aurkakoa frogatzeko modurik izan gabe; izan ere, harrapatu eta hilabete baino lehen epaile anonimoez osatutako —aurpegirik eta erregistrorik gabeak— epaitegiek heriotz zigorrara kondenatu zituzte. Gainera, beste bostehun eta laurogeita bi pertsona epaitu ziren, heriotza-zigorrik jaso ez zutenak.[1]
Giza Eskubideen Amerikarteko Auzitegiak 1982aren amaieran egindako bisitaren ondoren, Ríos Monttek erabaki zuen heriotza-zigorraren betearazpen guztiak bertan behera uztea, kondenatuen izenak jakinarazi gabe, giza eskubideen nazioarteko erakundearen zenbait iradokizun kontuan hartuta. CIDHren txostena jaso ondoren, legeak aldaketak izango lituzke; besteak beste, defentsak parte-hartze diskretua izan zezakeela gutxienez, eta beste instantzia bat sor zezakeela auzitegi horien mendeko prozesuetarako. 1982ko abenduaren 14an, aldaketak Aldizkari Ofizialean argitaratu ziren: 111-82 Lege Dekretuan. Defentsak, gutxienez, mekanismo bat aktibatu ahal izan zuen Justizia Sistema Ofizialaren barruan, eta, fusilamenduak saihestea lortu ez zuen arren, egun batzuetarako utzi zituen gutxienez.[1]
Foru Bereziko Auzitegiek heriotza-zigorra ezartzeaz gain, beren lege-dekretuaren arabera, espetxe-zigorra bikoiztu egin zezaketen epaietan. Eta Polizia Nazionalak, Ikerketa Teknikoen Saileko adimen-kidegoaren bidez, eta Foru Bereziko auzitegietan epaile gisa jarduten zuten armadako ofizialek, epaitegi horietan nor epaituko zuten erabakitzeko.[1]
1983ko estatu-kolpea aldatu
1983ko ekainean, Estatu Batuetako Defentsa Sailak mezu bat jaso zuen Guatemalako inteligentzia-bulegotik. Mezu horretan azaltzen zitzaion Ríos Montt-en aurkako estatu-kolpea espero zela, ekainaren 30etik abuztuaren 2ra bitartean gerta zitekeena —Armadaren eguna—, hau da, liberazionisten aurkako kadeteak altxatzea oroitzen zen egunean. Estatu Batuetako komunikatuaren arabera, Defentsako ministroa, Mejía Víctores, beste militar batek ordezkatuko du, eta Ríos Montt eraitsi ondoren, hauteskundeak deituko ditu estatu-biltzar konstituziogile bat osatzeko, lapurreta gertatu eta hirurogei eguneko epean.[2] Batzar konstituziogile berria bitarteko kongresua izango litzateke. Hauteskunde orokorretarako deia egingo litzateke, eta estatubatuarrek uste zuten Ríos Montt bota eta hiru urtera izango zela. Rio Montt botatzeko arrazoiak AEBetako komunikatuan jaso ziren:
Estatu-kolpearen hasierako aldarrikapena eremu militarretako komandanteek sinatu zuten, eta horiek “Komandanteen Kontseilua” eratu zuten eta kabinete zibil bat osatzen saiatu ziren. Kabineteko kideen artean Fernando Andrade Díaz - Durán bankuen jabea eta Rodolfo Lobos Zamora eta Héctor Nuila Hub-ren lagun pertsonala zen.
Guatemalako Estatu Burutza (1983-1986) aldatu
Foru-Auzitegi Bereziak bere kudeaketan aldatu
Mejía Viktoresen arabera, kolpearen helburuak ziren:
- Estatuaren instituzionaltasuna errespetatzea
- Hauteskunde Auzitegi Gorena, Guatemalako San Carlos Unibertsitatea, Estatu Kontseilua eta abar errespetatzea. eta, batez ere,
- Justizia legearen arabera administratzeko eginkizunean erakunde judiziala errespetatzea.[1]
1983ko abuztuaren 12an, urte bat eta hamaika egun geroago, Gobernuak Foru Bereziko Auzitegien legea indargabetu zuen, 93-83 dekretua argitaratu ondoren. Baina epaile sekretuek agindutako guztia, legeak zioenez, hilabete baino gutxiagoan ebatzi behar zen, eta fusilamendurik ez dagoenez, lege-prozedurak nahasi egin ziren. Abuztuaren 22an beste lege dekretu bat argitaratu zen aurrekoa hobeto aplikatzeko: 99-83, eta jada ez ziren berrezarri abuztuaren 8a baino lehenagoko zigorrak, Foru Bereziko Auzitegiek emanak.[Oharra 1]
Foru Bereziko Auzitegiek gauzatutako guztiaren aurkako demandak, hala ere, tonuz hazi ziren. 1984ko ekainean, berrogeita hamar bat errudun epaitu zituzten. Granja Pavónetik saiatu ziren heriotza-mehatxuak eta estortsioak salatzen, eta epaile sekretuei leporatu zieten hori.[Oharra 2] Azkenik, 1984ko uztailean, indultu osoa dekretatu zuen Mejía Víctimas erakundeak 74-84 lege dekretuaren bidez.[1]
Gobernu-plana aldatu
Hobera egin zuten biktimek Gobernuaren Funtsezko Estatutu batean (11-86 Lege Dekretua), Manuel de Jesús Girón Tánchez abokatuak prestatua, eta Batzar Nazional Konstituziogile baterako deia egin zuen. Eta batzarrak konstituzio berri bat salatu zuen bitartean, Gobernuak “Lekualdatuen berrasentamendu militarizatua” izeneko plana jarri zuen martxan, eta trantsiziorako proiektu militar bat ezarri zen. Eta oraindik martxan zegoenez, Gerra Zibilak Tinkotasun 83 plana martxan jarri zuen, biztanleria zibilaren kontrola sendotu eta Autodefentsa Zibileko Patruilak indartu zituena.[3]
1983ko kolpearen ondoren, AEBetako inteligentzia-komunitateak eta giza eskubideen behatzaileek ohartarazi zuten landa-eremuko giza eskubideen abusuak nabarmen jaitsi zirela, baina hiriko heriotzaren eskuadroien jarduerak areagotu egin ziren. Gainera, exekuzio estrajudizialen eta sarraskien mailak jaitsi egin ziren bitartean, bahiketa eta desagertze behartuak areagotu egin ziren. Handik gutxira, Guatemala hiriko egoera Lucas Garcíaren gobernuan bizi zenaren antzekoa izaten hasi zen. Hil horretako lehen hilabetean, dokumentatutako hileroko bahiketen kopurua hamabitik abuztura igo zen, berrogeita hamaseira, irailean. Biktimen artean, Estatu Batuetako Garapenerako Nazioarteko Agentziako (USAID) langileak, ezkerreko alderdi politiko moderatu eta erradikaleko kideak eta apaiz katolikoak zeuden.[4] Nazio Batuetarako txosten batean, Guatemalarako Giza Eskubideen Batzordeak zazpiehun eta hamahiru betearazpen estrajudizial eta bostehun eta sei desagerpen egin zituen Guatemalan 1984ko urtarriletik irailera bitartean. 1986ko martxoan Estatu Batuetako Defentsa Sailaren mezu sekretu batek adierazten zuen 1983ko abuztuaren 8tik 1985eko abenduaren 31ra bi mila zortziehun eta laurogeita hiru bahiketa izan zirela guztira; eta bahiketek ehun eta hogeita hamazazpi ematen zituztela hilero 1984an. Txostenak gertaera horiek Muskuilu Biktimaren segurtasun-indarren programa sistematiko bati lotu zizkion, eta adierazi zuen, nahiz eta jarduera kriminala eta bere kabuz desagertzen ziren pertsonak egon, segurtasun-indarrek eta talde paramilitarrek zuten desagerpen gehienen erantzukizuna. Talde lotsagabeek ez dute normalean bahitzen beren jarduera iraultzaileen parte gisa.[5]
Lucas Garcíaren gobernuan bezala, gobernu-errepresioaren parte ziren galdeketak base militarretan, polizia-estazioetan eta gobernuaren segurtasun-etxeetan. Informazioa torturen bidez lortzen zen. Segurtasun-indarrek informazio hori erabiltzen zuten Guatemala hirian izan zitezkeen gerrillarien sarekadak egiteko. Prozesu horretan, gobernuak isilpean harrapatu eta desagerrarazi zituen ehunka pertsona, eta orduan aurkitutako gorpuak torturatuta eta mutilatuta agertzen ziren. 1984tik 1986ra, G-2ko polizia sekretuak Guatemalako hego-mendebaldean izan zituen kontrako operazio-zentroak, Retalhuleuko base militarrean. Han, G-2 operazio-zentro klandestino batean zebilen, gerrillari edo matxinatuen laguntzaile izatearen susmagarriei galdeketa egiteko. Susmagarriak urez betetako putzuetan harrapatzen ziren, oinarriaren perimetroan, presoak ito ez zitezen. Hiltzen ziren edo desagertzeko seinalatu ziren presoen gorpuak IAI Arava hegazkinetan eramaten ziren, eta Ozeano Barean botatzen ziren «heriotzaren hegaldi»etan.[6]
Gobernu zibilerako trantsizioa aldatu
Hobera egin zuten biktimek “Berrelkartze Instituzionala 84” eta “Egonkortasun Nazionala 85” kanpaina-planak jarri zituzten abian, trantsizioa bideratzeko indar politiko indartsuarekin, baina oraindik ere jarraitzen du herri-buruzagi batzuen jazarpenarekin eta kanporatze selektiboarekin, besteak beste, Santiago López Aguilar unibertsitateko katedradunarena. [3]
Protesta herrikoiak aldatu
Mejía Víctoresen gobernuan, Elkarren Laguntzarako Taldea (GAM) sortu zen, Nineth Montenegroren gidaritzapean[6], eta indar handia hartu zuen Hezkuntza Ertaineko Ikasleen Koordinakundeak —CEEMek—, Gizonentzako Institutu Nazional Zentraleko ikasleek, Belengo Jaurerriko Institutu Normal Zentralak eta Aqualtako Institutu Normalak 1985eko irailean osatu zutenek.[Oharra 3]
Gobernuak armadako hiru mila soldadurekin erantzun zuen, blindatu arinek lagunduta, eta Polizia Nazionaleko trinpantzeen aurkako tropelaren indarrekin, hiriko erdigune eta eremu periferikoetan zabaldu zituztenak. Halaber, irailaren 3ko gauean, militarki okupatu zuten Guatemalako San Carlos Unibertsitatea, eta esan zuten haren barruan lurrazpiko tiro-poligono bat eta propaganda subertsiboa aurkitu zirela.[7]
Mejía Víctores 2016ko otsailaren 1ean hil zen.[8] Guatemalako armadako bozeramailearen arabera, estatuburu ohi baten hileta izan behar zuen, baina erakundeak Mejia familiaren dolua errespetatzen zuela adierazi zuen.[8]
Oharrak aldatu
- ↑ Manuel de Jesús Tánchez abokatuak idatzi zituen aldeketa guzti hauek. Berak idatzi zuen 1982ko martxoan irakurritako estatu kolpearen aldarria, Gobernuaren Estatutua eta abar. Hala ere, abuztuan, heriotz zigorrak ez ziren sententziak mantendu zituen.
- ↑ Ustez, sekretupeko epaileak: “Roberto Pastor Cojulum, 1984ko hauteskundeetan hautagai eta Haziendako Guardiaren aholkulari ohia; Óscar Diemek Gálvez koronela, Haziendako Guardiaren zuzendari ordea; eta Óscar Méndez Arroyave, Pavón espetxearen zuzendari-ordea.
- ↑ Maila ekonomiko altuko ikasleak beste eskola batzuetara mugituak ziren 1985erako, beraz ikasleak klase ertain eta baxukoak ziren.
Erreferentziak aldatu
- ↑ a b c d e f g Hernández 2013.
- ↑ Defense Intelligence Agency 1983.
- ↑ a b Siglo 21 9 de julio de 2010.
- ↑ CIA 1983.
- ↑ US Department of State 1986.
- ↑ Defense Intelligence Agency 1994.
- ↑ El País 1985.
- ↑ a b «Fallece Oscar Mejía Víctores; sepelio fue expres» Prensa Libre 2 de febrero de 2016.
Ikus, gainera aldatu
Kanpo estekak aldatu
Datuak: Q293385
