Un Pingüino en mi Ascensor

musika taldea espainiarra

Un Pingüino en mi Ascensor (Pinguino bat nire igoigaluan) Espainiako pop eta indie pop musika taldea da.[1]

Un Pingüino en mi Ascensor
Datuak
JatorriaMadril Espainia
Musika motaPop
Indie Pop
Urteak1987 – gaur egun arte
Produkzioa
Diskoetxea(k)DRO
La Fábrica Magnética
Desobediencia Records
Know How
Taldekideak
José Luis Moro
Mario Gil
Informazio gehigarria
Un Pingüino en tu Facebook
Musicbrainz: 2312b1d6-7847-4bf2-a5ba-488d3c096873 Songkick: 538975 Discogs: 768757 Edit the value on Wikidata

Historia aldatu

Un Pingüino en mi Ascensor 80ko hamarkadan José Luis Moro publizistak, taldeko abeslari eta konpositoreak, sortutako musika talde espainiarra da. Handik gutxira, Mario Gil sartu zen taldean,[2] haien bigarren diskoa, El Balneario, ekoitzi ondoren. Haren ibilbidean hutsune ugari izan dute, aldi batzuetan desagertuz. Abestietan umorea landu dute beti.

Lehenengo albuma DRO diskoetxeak plazaratu zuen.

Taldekideak aldatu

  • José Luis Moro – Ahotsa eta teklatuak
  • Mario Gil - teklatuak, gitarra, programazioak eta ahotsa.

Kolaborazioak aldatu

  • Santiago Racaj - gitarra eta koruak.
  • Arturo Soriano - saxofoi.
  • Andy Philips - teklista.

Diskografia aldatu

Album hauek plazaratu ditu:

  • Un Pingüino en mi Ascensor - (1987 - DRO)
  • El balneario - (1988 - DRO)
  • Disfrutar con las desgracias ajenas - (1989 - DRO)
  • La sangre y la televisión - (1990 - DRO)
  • En la variedad está la diversión - (1993 - La fábrica magnética)
  • 21 éxitos sin fecha de caducidad - (Bilduma) (1995 - DRO)
  • Pingüimatic - (1999 - Desobediencia Records)
  • Piromanía - (2004 - Desobediencia Records)
  • Sex, Drugs and Nasal Pop - (2014 - autoekoiztuta)
  • Espantapalomas - (2017 - autoekoiztuta)
  • El fascinante universo de Un Pingüino en mi Ascensor - (2020 - autoekoiztuta)
  • Blanca y negra navidad - (2021)
  • Hace sol y es viernes - (2022 - Noise Records)

Erreferentziak aldatu

Kanpo estekak aldatu