Mi bemol maior

Mi bemol maior
	; Irudi gehiago
Musika
Tonalitate erlatiboa	Do minor
Tonalitate paraleloa	Mi bemol minor
Notak
	mi♭, fa, sol, la♭, si♭, do, re, mi♭

Mi bemol maior (Europako notazioan Mi♭M ere, eta notazio amerikarrean E♭) eskala maiorrek mi notatik abiatuta duen tonalitatea da; nota hauek osatzen dute: mi♭, fa, sol, la♭, si♭, do eta re. Armadurak hiru bemol ditu: mi♭, la♭, eta si♭. Minorren duen tonalitate erlatiboa do minorra da. Tonalitate homonimoa, berriz, mi bemol minorra da. Tonalitate enharmonikoa re sostenitu maior da.

Do minor eskalako lan musikalak. Adibideak aldatu

Konposizio klasikoa aldatu

Beethovenen hainbat obra ospetsu daude tonalitate honetan, hala nola, Sinfonia "Heroikoa", Pianorako 5. kontzertua (Enperadorea), Pianorako 26. sonata (Agurrak), eta Hamargarren sinfonia hipotetikoa.

Oso tonalitate egokia da metalezko haize-instrumentuentzat. Horregatik, instrumentu hauek bakarlari gisa dituzten lan asko tonu honetan daude, esaterako:

Mozarten tronparako kontzertuetako hiru
Joseph Haydn 'Tronpetarako kontzertua' ospetsua
Anton Brucknerren 4. sinfonia ("Erromantika"), tronparako doinu garrantzitsu batekin lehen mugimenduan.

Chopinek obra batzuk konposatu zituen, hala nola Gauekoa, Opus 9, 2. zenbakia eta Andante spianatoa eta polonesa distiratsu haundia, Op. 22. Bestalde, Mahlerrek mi bemol maiorrean Milen sinfonia idatzi zuen.