Wikipedia

María Eugenia Ibáñez

kazetaria

María Eugenia Ibáñez Calle, MEI akronimoaz ere ezaguna (Bartzelona, 1946ko urtarrilaren 31) kazetaria da.[1][2]

María Eugenia Ibáñez

Bizitza
JaiotzaBartzelona, 1946ko urtarrilaren 31 (78 urte)
Herrialdea Katalunia
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakkazetaria eta boleibol jokalaria
Jasotako sariak
Dones Periodistes de Catalunyaren 25. urteurrena ospatzen: Montserrat Minobis, Elvira Altés, Rosa María Calaf, Montserrat Boix, June Fernández, María Eugenia Ibáñez, 2017.11.06

Ibilbidea aldatu

Historia Garaikidean lizentziatua eta Kazetaritzan graduatua Bartzelonako Elizaren Eskolan. Bere ibilbide profesionala 1968an hasi zuen Diario Femeninoaren lehen erredakzio-taldean.[3] 1973an Mundo Diario-n hasi zen lanean auzoei buruzko informazioa emateko Bartzelonako sailean.[1] El Mundo Egunkarian zuzendariorde izatera iritsi zen.[1] 1977an, Bartzelonako Prentsa Elkarteko lehen zuzendaritza-batzordeko kide izan zen. 1980an, Mundo Taldearen krisiaren ondoren, Hoja del Lunes-en lan egin zuen, eta 1982an El periódico de Catalunyan hasi zen. 2006an erretiratu zen.[4][5]

Urte askoan, tokiko informazioan lan egin zuen, eta auzoetatik hurbil lan egin zuen, herritarren mugimenduari eta Bartzelonako auzoetako buruei ahotsa emanez. 2000. urtean omenaldia egin zioten.[6] Dones Periodistes de Catalunyako Elkarteko kide izan zen, 1992an hasi zenetik, bere kazetaritzagatik ere nabarmendu da. Dones aldizkariaren (2000-2009) eta donesdigital.cat digitalaren laguntzaile ere izan zen.[7][1]

Sariak eta aintzatespenak aldatu

  • 2000 Kataluniako Kazetarien Elkargoko kazetariaren ofiziozko saria[8][9]
  • 2002 Bartzelonako Ohorezko Domina[10]
  • 2011 Bartzelonako Diputazioaren Tokiko Komunikazioaren Ohorezko Saria[11][12]

Erreferentziak aldatu

  1. ↑ a b c d «Periodistes en temps difícils » M. Eugenia Ibáñez Calle» periodistesentempsdificils.adpc.cat.
  2. ↑ De Tejada Lagonell, Miren; Sidera, Francesc; Gras, Maria Eugènia; Mera, Delia. (2018). «Escala de Evaluación de la Autoestima» PsycTESTS Dataset (Noiz kontsultatua: 2022-08-24).
  3. ↑ (Gaztelaniaz) Ayala, Juana Gallego. (1990). Mujeres de papel: de Hola! a Vogue : la prensa femenina en la actualidad. Icaria Editorial ISBN 978-84-7426-169-1. (Noiz kontsultatua: 2022-08-24).
  4. ↑ Geli, Carles. (29 de marzo de 2015). ¿El baño de señoras?. .
  5. ↑ «Premis de comunicació 2011» www.diba.cat.
  6. ↑ Utrera, Joaquima. (5 de octubre de 2000). La periodista María E. Ibáñez recibe un homenaje de los barrios de Barcelona. .
  7. ↑ «Arxius de M.Eugenia Ibañez | La Lamentable» La Lamentable.
  8. ↑ Colegio periodistas otorga a Josep Maria Cadena premio Oficio de Periodista. .
  9. ↑ (Gaztelaniaz) Rius, Josep Carles. (2016-05-17). Periodismo en reconstrucción. Edicions Universitat Barcelona ISBN 978-84-475-3986-4. (Noiz kontsultatua: 2022-08-24).
  10. ↑ «Barcelona aprova les Medalles d’Honor del 2017 : Servei de Premsa» ajuntament.barcelona.cat (Noiz kontsultatua: 2022-08-24).
  11. ↑ (Katalanez) 324cat. (2011-03-11). «Maria Eugènia Ibàñez rebrà el Premi d'Honor dels Premis de Comunicació Local de la Diputació de Barcelona» CCMA (Noiz kontsultatua: 2022-08-24).
  12. ↑ «Donesdigital» www.donesdigital.cat (Noiz kontsultatua: 2022-08-24).

Kanpo estekak aldatu

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=María_Eugenia_Ibáñez&oldid=9183671"(e)tik eskuratuta