Kasetoi
Kasetoia (latinez capsa, kutxa) sabai batean edo ganga baten barnean modu erregularrean jartzen diren apaindura huts geometrikoetako (karratu, laukiluze edo oktogono formakoak, adibidez) bakoitza izendatzen duen izendapen arkitektonikoa da.
Jada Antzinaro klasikoan erabili zen teknika da: adibide tipikoak Maxentzioren Basilika eta Agriparen Panteoia dira. Ondoren, berriz modan jarri zen, nagusiki Pizkundean eta Barrokoan, eta beranduago Neoklasizismoan.
Kasetoiak dituen sabai edo kupula bati begiratuz, sarri izkinetan gurutzatzen diren habe edo molduraz zeharkatua dagoela dirudi.
Egitura hau ez dago estetika arrazoiengatik soilik justifikatua, baizik eta kasetoiak ganga baten pisua arintzeko ere erabil daitezke, Agriparen Panteoiaren kasuan bezala. Kasetoiak apainduta egon ohi dira, arrosa leiho tipikoekin edo baita begiamarru bezala margotuta ere.
Kasetoiez osatutako sabaiari kasetoidura; sabai-apaindura; kasetoizko sabai edo kasetoidun sabai deitzen zaio.[1]
Egungo eraikuntzan kasetoi izena ematen zaie sare lauzei edo binorantzatako forjatuei forma emateko zintra edo enkofratu eran balio duten kubo edo laukiluze prisma formako atalei.
Kanpo estekak aldatu
Datuak: Q640104
Multimedia: Coffers (architecture) / Q640104
