Juan Manuel Santos Calderón (xwan maˈnwel ˈsantos kaldeˈɾon ahoskatua; Bogota, Kolonbia, 1951ko abuztuaren 10a) politikari, ekonomista eta kazetari kolonbiarra da. 2010eko abuztuaren 7tik 2018ko abuztuaren 7ra Kolonbiako Errepublikako presidentea izan zen[1].

Juan Manuel Santos


32. Kolonbiako presidentea

2010eko abuztuaren 7a - 2018ko abuztuaren 7a
Álvaro Uribe - Iván Duque
Minister of Defense of Colombia (en) Itzuli

2006ko uztailaren 19a - 2009ko maiatzaren 18a
Camilo Ospina Bernal (en) Itzuli - Freddy Padilla de León (en) Itzuli
Minister of Finance and Public Credit (en) Itzuli

2000ko uztailaren 18a - 2002ko abuztuaren 7a
Bizitza
JaiotzaBogota1951ko abuztuaren 10a (72 urte)
Herrialdea Kolonbia
Lehen hizkuntzagaztelania
Familia
AitaEnrique Santos Castillo
Ezkontidea(k)María Clemencia Rodríguez Múnera (en) Itzuli  (1987 -
Anai-arrebak
Hezkuntza
HeziketaUniversity of Kansas (en) Itzuli
The Fletcher School of Law and Diplomacy (en) Itzuli
Kansas State University (en) Itzuli
Tufts Unibertsitatea
London School of Economics
John F. Kennedy Gobernu Eskola
Colegio inediluz (en) Itzuli
Hizkuntzakgaztelania
ingelesa
Jarduerak
Jarduerakpolitikaria, kazetaria, ekonomialaria eta abokatua
Jasotako sariak
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioakatolizismoa
Alderdi politikoa Social Party of National Unity (en) Itzuli
Kolonbiako Alderdi Liberala

juanmanuelsantos.com
IMDB: nm4441006 Facebook: JMSantos.Presidente Twitter: JuanManSantos Instagram: juanmanuelsantos Youtube: UC3BnST61KPY6cNfklbYc2mw Edit the value on Wikidata

Zenbait urtez kazetaritzan aritu ondoren, politikan sartu zen. Kolonbiako Alderdi Liberalaren kide zela, César Gaviriaren gobernuko Kanpo Merkataritza ministroa eta Andrés Pastrana Arangoren gobernuko Ogasun eta Kreditu Publikoko ministroa izan zen. Álvaro Uribe presidentziara iritsi ondoren Santos Alderdi Liberaletik atera eta U-ren alderdiko sortzaileetako bat izan zen. 2006ko uztailetik 2009ko maiatzera arte Defentsa ministroa izan zen Uriberen gobernuan.

2012an gobernuak eta FARC gerrillak hasi zituzten bake elkarrizketak Habanan, eta elkarrizketek lau urtez iraun zuten. 2016ko abuztuan bi aldeek behin betiko su etena eman ondoren, irailaren 26an sinatu zuten bake akordioa Santosek berak eta Rodrigo Londoño Timochenkok, Cartagena de Indiasen. Astebete geroago, ordea, erreferendum bati deitutako Kolonbiako herritarrek ezezko botoa eman zioten akordioari, alde eskasarekin. Hala ere, abiatutako bake prozesuarengatik, urrian Juan Manuel Santosi Bakearen Nobel saria eman zioten.[2]

Erreferentziak aldatu

Kanpo estekak aldatu


  Artikulu hau Kolonbiako biografia baten zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.