Gaztetan futbolaria izan zen, baina arazo fisikoak tarteko, laster utzi zion jokatzeari eta, haren ordez, epaile lanetan hasi zen.[1] 1946-1947 denboraldian Bigarren Kategoria Erregionalean hasi zen bere arbitro-ibilbidea, Zeberio-Zamudio partida zuzenduz. Mailaz-maila igo ondoren, 1952-1953 denboraldian Lehen Mailan aritu zen, Coruña- Sevilla partidarekin. Hamazazpi denboralditan aritu zen kategoria horretan, eta berrehun eta hogeita hamahiru aldiz izan zen partidako epaile nagusia.
Garai hartan ohi zen bezala, beste lanbide bat zeukan Gardeazabalek, kontularia baitzen Bilboko enpresa batean. Ogibidea eta epaile lanak uztartu behar izan zituen, urte askotan gainera.[1]
Hala ere, laster nabarmendu zen Espainiako arbitroen artean eta nazioarteko partidak zuzentzeko deitu zuten. Horrela, 1958an bere lehenengo munduko txapelketan arbitratu zuen, Suedian. Ondo egin zuenez, harrez gero partida ugari zuzendu zituen nazioarteko txapelketetan. Munduko Txapelketetan beste birritan egon zen, hurrengo bietan alegia, Txilen (1962) eta Ingalaterran (1966).
1954an, nazioarteko arbitro izendatu zuten, Frantzia-Belgika partidan lineako epaile izan zen, eta hurrengo urtean Eskozia-Portugal partidako epaile nagusia izan zen, lehen aldiz nazioarteko epaile gisa.
Urte askotan munduko txapelketetan partida gehien (zazpi) arbitratu izanaren marka eduki zuen. Mexikora ere joatekoa zen, FIFAk gonbidatu zuelako, baina lehenago hil zen.
Gardeazabal 46 urte bete berriak zituela hil zen, 1969ko abenduaren 21ean, hilabete batzuk lehenago detektatu zioten urdaileko minbizi batengatik. Erretiroa laster zuen, arauak 47 urterekin txilibitua esekitzera behartzen baitzuen. Gaixotasunaren bilakaera oso arina izan zenez, 1970ko Mexikoko Mundu Txapelketara joaterik ez zuen izan, nahiz eta ordurako FIFAk aukeratua zeukan horretarako. Nazioarteko ehun partida zituen curriculum bikain hura borobiltzeko azken meritua izan zatekeen laugarren mundu-txapelketa hori.
Final laurdenak: Frantzia 4:0 (1:0) Ipar Irlanda. 1958ko ekainaren 19a - Idrottsparken, Norrköpping. 11.800 ikusle.
Finalean lineako epailea izan zen: Suedia 2:5 Brasil. 1958ko ekainaren 29a, Stockholm, Maurice Guigue frantziarrak arbitratu zuen partida, eta Pelé-k hiru gol sartu zituen.[3]
Lehen mailan partida gehien zuzendu dituzten epaileen artean hirugarrena da: 233. Horietako 146 partidatan talde lokalak irabazi zuen, 45etan berdinketa gertatu zen eta 42tan bisitariak irabazi zuen.[4]
Juan Gardeazabal kalea Bilboko Santutxu auzunean,(erdian eskuinaldean).Urte askotan Munduko Txapelketetan partida gehien (zazpi) arbitratu izanaren marka eduki zuen. Mexikora ere joatekoa zen, FIFAk gonbidatu zuelako, baina lehenago hil zen.[5]
1971: Bilboko Udalak 1971ko ekainaren 16an Juan Gardeazabal izena jarri zion Santutxu kalean hasi eta Fika kalean bukatzen den kale bati.[6] Gardeazabal Santutxun jaio zen, artean hura Begoñako udalerria zela. Hil, Fika kaleko bere etxean hil zen. Fika kalearen ondoan dago, hain zuzen, haren izena duen kalea.[1][7][8]
Datuak: Q902401