Eguberrietako zorion-txartel

Eguberrietako zorion-txartel bat Eguberrietako ospakizun tradizionalaren parte gisa bidaltzen den zorion-txartela da, Eguberrietako gaiekin eta oporraldiarekin lotutako sentimendu-sorta bat pertsonen artean transmititzeko. Pertsona askok (kristauak ez diren batzuk barne) Gabonetako txartelak trukatzen dituzte Eguberri egunaren aurreko asteetan, mendebaldeko gizartean zein Asian. Agur tradizionalak honela dio: "Eguberri zoriontsua eta urte berri zoriontsua opa dizut". Agur honetan aldaketa ugari daude, erlijio-sentimendu gehiago adierazten duten gutun asko, edo poema bat, otoitza, Gabonetako abestien letrak edo Bibliako bertsetak dituztenak; beste batzuk oporraldi orokorrari buruzkoak dira, "Jai Zoriontsuak" bezalakoak barne. Eguberrietako lehen txartel modernoa John Calcott Horsley-rena izan zen.

Norvegiako eguberrietako txartel bat.
XIX. mendeko eguberri txartel estatubatuarra

Eguberrietako txartela berariaz diseinatu eta erosi ohi da. Diseinuaren edukia zuzenean lotu liteke Gabonetako narratibarekin, Jesusen Jaiotzaren irudikapenekin, edo sinbolo kristauak izan litezke, hala nola Belengo Izarra edo Espiritu Santua eta Bakea ordezkatzen dituen uso zuria. Gabonetako txartel askok Gabonetako tradizioak erakusten dituzte, hala nola urtaroetako irudiak (adibidez, Santa Claus, Olentzero edo elur-panpinak), Eguberriekin lotutako objektuak (kandelak, girlandak edo Gabonetako zuhaitzak) eta Eguberrietako jarduerak (erosketak, gabon-kantak abestea eta familian ospatzea), edo garaiko beste alderdi batzuk, hala nola elurra edo neguko paisaiak. Zenbait txartel sekularrek iraganeko eszena nostalgikoak irudikatzen dituzte, XIX. mendeko eguneroko bizitzako irudiak kasu; beste batzuk umoristikoak dira, batez ere Santaren eta haren elfoen estetikaren irudikapenean.

Historia aldatu

 
Mundu osoan komertzialki ekoitzitako Gabonetako lehen txartela, John Callcott Horsleyk Henry Colerentzat 1843an diseinatua
 
Haurrak Eguberrietako txartelei begira New Yorken 1910ean.
 
Louis Prang-en Eguberri-txartela, igel antropomorfizatuen talde bat bandera eta bandarekin paseatzen.

Ezagutzen den Gabonetako lehen txartela Michael Maierrek Ingalaterrako Jakue I.ari eta Henry Frederick semeari bidali zien 1611n.[1] Adam McLeanek aurkitu zuen 1979an Eskoziako Erregistro Bulegoan.[2] Eskuz egin zen, eta Rosenkreutz elkartearen iruditegia sartu zituen, agurraren hitzekin – "Agur bat Errege Sakratuaren urtebetetze-egunean, jaunik agurgarririk eta energetikoena den Jakue Britainia Handiko eta Irlandako erregeari, eta Benetako fedearen Defendatzaileari, Jaunaren Urtebetetzea ospatzeko keinu alaiarekin, modu alegagarri eta zorionekoan".

Merkatuan eskuragarri dagoen lehen txartela Sir Henry Colek eskatu zuen eta John Callcott Horsleyk diseinatu zuen Londres 1843an.[3][4][5] Erdiko koadroan, txartelaren hartzaileari ogi txigortua zeraman familia baten hiru belaunaldi ageri ziren: bi aldeetan, karitate-eszenak zeuden, pobreei janaria eta arropa ematen.[6] Ustez, familiak ardoa edateari buruz zuen irudia polemikoa izan zen, baina ideia zen gakoa: Colek hiru urte lehenago Penny Post zigilua sortzen lagundu zuen. Guztira 2.050 txarteleko bi lote inprimatu eta saldu ziren urte horretan, txelinean bakoitza.[7]

Lehen txartel britainiarrek oso gutxitan erakusten zituzten neguko edo erlijiozko gaiak, loreak, maitagarriak eta udaberriaren ikuspegia gogorarazten zioten bestelako diseinu bitxiak izan ohi zituzten. Haur eta animalien irudi umoristiko eta sentimentalak ezagunak izan ziren, bai eta gero eta forma, dekorazio eta material landuagoak ere. 1873ko Gabonetan, Prang eta Mayer enpresa litografikoa Britainia Handiko herri merkaturako zorion-txartelak sortzen hasi zen. 1874an hasi zen Gabonetako txartela Amerikan saltzen, eta Ameriketako Estatu Batuetan txartelak eskaintzen zituen lehen inprimagailua bihurtu zen. Louis Prang jabeak Gabonetako txartel estatubatuarraren aita du izena batzuetan.[8] 1880ko hamarkadarako, Prang-ek urtean bost milioi txartel baino gehiago ekoizten zituen inprimaketaren kromolitografia-prozesua erabiliz.[3] Hala ere, txartelen ospeak imitazio merkeak ekarri zituen, eta, azkenean, merkatua galdu zuten. Postalaren etorrerak amaiera eman zien Viktoriar estiloko txartelei, baina 1920ko hamarkadarako, gutun-azalak zituzten txartelak itzuli egin ziren. Manchesterreko Unibertsitate Metropolitarreko Laura Seddon zorion-txartelen bilduma zabalak 32.000 zorion-txartel viktoriar eta edwardiar biltzen ditu, eguneko editore nagusiek inprimatuak, Britainia Handiak komertzialki ekoitzitako Gabonetako lehen txartela barne.[9][10]

Gabonetako txartelen ekoizpena, XX. mendean zehar, negozio errentagarria izan zen papergintzako artikuluen fabrikatzaile askorentzat, txartel-diseinuarekin etengabe eboluzionatuz, hainbat gusturekin eta inprimatzeko teknikekin. Gaur egun oso ezaguna den Hallmark Cards marka 1913an ezarri zuen Joyce Hallek, Rollie Hall anaiaren laguntzarekin, auto-ekoitzitako Gabonetako txartelak merkaturatzeko. Hall anaiek gero eta zorion-txartel pertsonalizatuagoak nahi zituzten, eta arrakasta kritikoa lortu zuten Lehen Mundu Gerraren leherketak soldaduak bidaltzeko txartelen eskaera handitu zuenean.[11] Mundu Gerrak txartelak ekarri zituen gai abertzaleekin. Estudio-txartel idiosinkratikoak, marrazki bizidunen irudiekin, eta, batzuetan, denboran harrapatutako barre-umorearekin ezagun ezin ziren 1950ko hamarkadan. Irudi nostalgiko, sentimental eta erlijiosoek ospea izaten jarraitu dute, eta XXI. mendean txartel viktoriarren eta edwardiarren erreprodukzioak erraz lortzen dira. Gabonetako txartel modernoak banaka eros daitezke, baina diseinu bereko edo askotariko paketetan ere saltzen dira. Azken hamarkadetan, aldaketa teknologikoek eragin dezakete Gabonetako txartelaren beherakada. Estatu Batuetako etxeetan jasotako txartelen kopurua 1987an 29 izatetik 2004an 20 izatera jaitsi zen.[12] Posta elektronikoak eta telefonoek aukera ematen dute maizago harremanetan jartzeko, eta errazagoa da eskuz idatzitako kartarik gabe hazitako belaunaldientzat, batez ere posta elektronikoko doako Gabonetako txartelak eskaintzen dituzten web guneak daudelako. Behera egin arren, 1.900 milioi gutun bidali ziren soilik 2005ean AEBetan.[13] Txartel-fabrikatzaile batzuek txartel elektronikoak ematen dituzte orain. Erresuma Batuan, Gabonetako txartelak zorion-txartelen salmenta-bolumenaren ia erdia dira, 2008ko jaien sasoain saldutako Gabonetako 668,9 milioi txartelekin alderatuta. Herrialde ez-erlijioso gehienetan (adibidez: Txekiar Errepublika), txartelei Urte Berriko txartelak deitzen zaie, baina Gabonak baino lehen bidaltzen dira, eta enfasia (diseinua, testuak) batez ere Urte Berriari ematen zaio, erlijio-sinboloak alde batera utzita.

Erreferentziak aldatu

  1. Goodall, Paul. (2011). «A Rosicrucian Christmas Card» Rosicrucian Digest (1): 41–45..
  2. McLean, Adam. (1979). «A Rosicrucian Manuscript of Michael Maier» The Hermetic Journal (5).
  3. a b «Christmas Card» Encyclopædia Britannica. Aipuaren errorea: Invalid <ref> tag; name "Encyclopædia Britannica" defined multiple times with different content
  4. Christmas card sold for record price BBC News. Retrieved 12 June 2011.
  5. György Buday, George Buday (1992). The history of the Christmas card. p.8. Omnigraphics, 1992
  6. The Times (London, England), 26 November 2001, p.8 12 cards from the original print run are said to survive: one, sent by Henry Cole and his wife to his grandmother, was sold in 2001 for £20,000.
  7. Earnshaw, Iris. (November 2003). The History of Christmas Cards. Inverloch Historical Society Inc..
  8. Meggs, Philip B. A History of Graphic Design. ©1998 John Wiley & Sons, Inc. p 148 ISBN 0-471-29198-6.
  9. MMU Special Collections - Victorian Ephemera. Manchester Metropolitan University.
  10. Susie Stubbs. (10 May 2013). Small Museums #1: Manchester Metropolitan University's Special Collections. Creative Tourist.
  11. ISBN 9781610696982..
  12. ?. Journal Sentinel.
  13. ?. U.S. Census Bureau.

Kanpo estekak aldatu